Misja Gabriela i Instytut Św. Gabriela — włoski święty wzorem dla polskiej młodzieży

Na warszawskiej Białołęce powstaje niezwykłe Sanktuarium. Jest ono poświęcone w całości młodzieży i jej świętemu patronowi. O tym wielkim przedsięwzięciu opowiada przewodniczący inicjatywy „Misja Gabriela”, o. Przemysław Śliwiński CP.

Anna Mościonek: Jaki jest charyzmat pasjonistów?

o. Przemysław Śliwiński CP: Naszym powołaniem jest żyć indywidualnie w głębokiej przyjaźni z Chrystusem Ukrzyżowanym i być jego świadkami wśród ludu. W jaki sposób do tego dążymy? Poprzez praktykowanie ducha modlitwy i ducha pokuty oraz szczególny kult męki Pańskiej. Oprócz trzech standardowych ślubów (ubóstwa, posłuszeństwa i czystości) składamy dodatkowy, specjalny ślub kontemplacji i głoszenia światu hańby i chwały oraz mądrości Krzyża. Nasz smutny z pozoru sposób życia owocuje paradoksalnie w radość. Chociaż w centrum naszej uwagi stoi krzyż i wiszący na nim Jezus, nie jesteśmy smutni, gdyż z Jego śmierci rodzi się życie, a w tej pozornej żałobie kryje się wielka nadzieja. Męka Chrystusa, zakończyła się zwycięstwem, dzięki czemu cierpiętnictwo stało się obce chrześcijaństwu. Dlatego naszym powołaniem jest przezwyciężanie w sobie i wokół siebie wszelkiego pesymizmu, i zastąpienie go pogodą ducha i optymizmem.

Skąd Pasjoniści wzięli się w Polsce i w jakich okolicznościach pojawili się na warszawskiej Białołęce?

Do Polski przybyliśmy w 1923 roku na prośbę arcybiskupa płockiego i późniejszego błogosławionego Antoniego Juliana Nowowiejskiego w celu krzewienia nabożeństwa do Męki Pańskiej. Pierwszą naszą placówką w Polsce było Sanktuarium M.B. Niepokalanej w Przasnyszu.

Nasza obecność na Białołęce jest ściśle związana ze św. Gabrielem od Matki Boskiej Bolesnej i arcybiskupem Henrykiem Hoserem SAC.

Czemu akurat obecność Pasjonistów na Białołęce związana jest z abp. Hoserem?

Arcybiskup Hoser odbył niegdyś pielgrzymkę do włoskiego sanktuarium św. Gabriela w Isola del Gran Sasso. Zachwycił się tym miejscem, między innymi dlatego, że spotkał tam wielu młodych ludzi. Wobec tego zapragnął aby podobne Sanktuarium dla młodych ludzi zostało zbudowane w diecezji warszawsko-praskiej w której jest ordynariuszem. Jako, że św. Gabriel należał do zakonu Pasjonistów, misję tę abp Hoser zlecił właśnie naszemu Zgromadzeniu.

Dlaczego akurat św. Gabriel? Jakie zostawił przesłanie? I dlaczego jest ono aktualne pomimo tego, że minęło już 100 lat od jego śmierci?

Św. Gabriel jeszcze jako Franciszek (takie było jego świeckie imię) był młodzieńcem, który lubił imprezować i dbać o swój wygląd — podobnie jak dzisiejsza młodzież. Jego wstąpienie do Pasjonistów spowodowało w nim radykalną zmianę. Zrozumiał, że życie nie polega na dobrym noszeniu się i ciągłym imprezowaniu. A jest ono czymś więcej i inny jest jego prawdziwy cel. Św. Gabriel pokazuje dzisiejszej młodzieży, która szuka szczęścia w rozmaitych gadżetach i klubach, że te doczesne rzeczy nigdy nie dają prawdziwej pełni życia. Święty Pasjonista pokazuje, że młody człowiek potrzebuje wyższych wartości, które radykalnie wpłyną na niego i jego życie.

Skąd wzięło się powołanie u św. Gabriela od Matki Boskiej Bolesnej i jak ono wyglądało?

Franciszek Possenti kształcił się u Braci szkolnych i u Jezuitów, którzy to pogłębili w nim pobożność wyniesioną z domu. Franciszek należał do najlepszych uczniów. Mimo młodego wieku (miał wówczas jedynie 12 lat) dbał aż do przesady o swój wygląd zewnętrzny, lubił gry w karty, tańce, imprezy artystyczne, wieczorki towarzyskie i polowania. Pewnego razu poważnie zachorował. W chorobie poprosił Andrzeja Bobolę (który nie był jeszcze wówczas świętym lecz błogosławionym) o zdrowie i został w cudowny sposób uzdrowiony. Kiedy po raz drugi ciężko zachorował obiecał Matce Bożej, że jeśli wyzdrowieje to wstąpi do zakonu Pasjonistów. Franciszek co prawda wyzdrowiał, ale obietnicy nie dotrzymał. Pewne wydarzenie jednak odmieniło raz jeszcze jego życie. Przez miasto przechodziła procesja z obrazem Matki Bożej. Kiedy Franciszek spojrzał na ten obraz, usłyszał Matkę Bożą przypominającą mu o złożonej obietnicy. Wbrew woli swojego ojca Franciszek poszedł do furty klasztornej Pasjonistów aby pojąć życie pełne wyrzeczeń i umartwień. Porzucił dotychczasowy styl życia na rzecz wierności Bogu i Matce Bożej.

Co będzie wyróżniało Sanktuarium św. Gabriela od M.B.Bolesnej i Młodych Świętych od innych Sanktuariów?

Przede wszystkim to, że będzie ono poświęcone Młodym Świętym takim jak św. Gabriel. Są oni przykładem radykalnego wyboru, czyli pójścia za Chrystusem. Zbawiciel stał się dla nich odpowiedzią na nurtujące młode serca pytania i źródłem szczęścia.

Jakie są dzisiaj główne problemy młodzieży i jak można im zapobiec? Czy możliwe jest wypracowanie uniwersalnego planu wychowawczego?

Młodym ludziom przyszło dzisiaj żyć w niełatwych czasach. Z każdej strony czyha na nich mnóstwo zagrożeń, z których często ani oni ani ich rodzice nawet nie zdają sobie sprawy. Sytuacja jest tym bardziej niepokojąca, że dzieci i młodzież nie mają skąd czerpać dobrych wzorców. Często uciekają w alternatywny, wirtualny świat, aby nie musieć stawiać czoła rzeczywistości, której nie rozumieją, a czasem się jej boją. Młodzi czują się zagubieni w chaosie, który ich otacza. To poczucie wyobcowania i osamotnienia prowadzi do tego, że zadowalają się oni obietnicami łatwego szczęścia, co często prowadzi na manowce życia, a nie raz także do prawdziwych tragedii.

Wychodzimy z założenia, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Dlatego chcemy młodym ludziom zaproponować alternatywę, opartą na nieprzemijających wartościach, które dadzą im szansę na szczęśliwe, uczciwe życie. Zależy nam na tym, aby  dotrzeć do nich w momencie, w którym zaczyna się kształtować ich osobowość. Chodzi przede wszystkim o to, aby nie pozwolić na powstanie pustki, którą młodzież często stara się wypełnić w nieodpowiedni sposób. Pragniemy obudzić w nich głód pobożności, mądrego i dobrego życia, bogatego w takie wartości jak piękno, przyjaźń, miłość, szacunek dla innych.

Cała formacja, którą proponujemy jest przesiąknięta duchem katolickim, bo jest on jedynym nośnikiem i gwarantem dobrych wzorców i prawdziwych wartości.

W tym miejscu pojawia się potrzeba profesjonalnego i merytorycznego wsparcia Misji Gabriela przez Instytut św. Gabriela, który będzie gromadził ludzi z różnych dziedzin nauki. W szczególności psychologów, pedagogów, katechetów i teologów i innych. To nam pozwoli stworzyć uniwersalny program działania.

Co daje młodym ludziom formacja duchowa?

W formacji duchowej chodzi o osobiste doświadczenie przeżywanej wiary, które domaga się nieustannego nawrócenia i odnowy. Formacja prowadzi do doświadczenia żywego Boga jako Ojca, który kocha wszystkie swoje dzieci. To doświadczenie kieruje do dojrzałego życia w prawdzie.

Bez życia duchowego, które prowadzi do odnalezienia prawdy o sobie, nie ma mowy o wzrastaniu i dojrzewaniu człowieka. Spotkać się z Jezusem oznacza bowiem spotkać się z Prawdą, która jest jednocześnie Drogą i Życiem. Poznanie Boga i wejście w relacje z nim i bliźnimi nie może mieć miejsca tam, gdzie człowiek odrzuca możliwość poznania siebie samego i podążania za wyższymi wartościami. Człowiek ze swej natury otwarty jest na relację z Bogiem i z prawdą. Kiedy odwraca się plecami do Boga, odrzucając żywą więź z Nim samym, jego życie zaczyna opanowywać pustka, osamotnienie i bezsensowność życia. Kiedy wraca do relacji z Bogiem odsłaniając przez Nim swoją prawdziwą twarz i pragnąc usłyszeć Jego prawdziwy głos, realizuje się jego uzdrowienie.

Krótko mówiąc - formacja duchowa ma przeogromny wkład w wychowanie człowieka, a zwłaszcza młodego człowieka.

W planach jest też, jak już Ojciec wspomniał, Ośrodek dla młodzieży i Instytut św. Gabriela. Jak będzie wyglądała ich działalność?

Aby mogły w pełni funkcjonować te dwie instytucje potrzebujemy miejsca. Dlatego gdy skończymy budowę kościoła przystąpimy do przebudowy tymczasowej kaplicy na Ośrodek dla młodzieży, w którym będzie funkcjonował Instytut.

Instytut św. Gabriela,który zostanie powołany do życia jeszcze przed świętami Bożego Narodzenia, będzie oferował interdyscyplinarną szeroko rozumianą pomoc w tworzeniu narzędzi niezbędnych do formacji i wychowania młodzieży w duchu katolickim, a Ośrodek zapewni warunki i miejsce w ramach których to wszystko będzie się działo. Obie te inicjatywy są konieczne do realizacji naszej Misji skierowanej ku młodzieży.

Jakiś czas temu Misja Gabriela stała się celem antyklerykalnych ataków. Dlaczego środowiska antyklerykalne i lewicowe atakują właśnie rodzinę i programy formacyjne dla młodzieży?

Te środowiska postrzegają Boga (i wyższe wartości) jako tego kto ogranicza, zakazuje i „zniewala człowieka”. Rozumieją wolność jako cel sam w sobie i jako uwolnienie od wszystkiego co ma pozory ograniczenia. A z wolnością jest jak z rzeką, która płynie z taką szybkością z jaką sama chce i wije się w różnych kierunkach ale zawsze w swoim korycie. Jeśli nie jest okiełznana przez koryto to wylewa i niszczy.

Jakie są najnowsze wieści z budowy i kiedy wierni będą się mogli modlić w nowej świątyni?

Budowa kościoła postępuje dość szybko. Mury już wznoszą się na wysokość 9 m. W połowie listopada budowa murów zostanie zakończone. Wciąż jednak potrzebujemy ponad 0,5 mln zł na dach świątyni. Jeśli środki finansowe na to pozwolą to najdalej za 2 lata wprowadzimy się do nowego kościoła.

Strona internetowa inicjatywy: www.misjagabriela.pl
Strona parafii: www.pasjonisci.org.pl

opr. mg/mg