Przemówienie powitalne na lotnisku podczas wizyty Benedykta XVI

Przemówienie prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego

Wasza Świątobliwość! Umiłowany Ojcze Święty!

W imieniu Rzeczypospolitej i narodu polskiego z całego serca witam w naszej Ojczyźnie Biskupa Rzymu, Głowę Kościoła katolickiego i Państwa Watykańskiego, umiłowanego Ojca Świętego Benedykta XVI.

Witamy Waszą Świątobliwość z najgłębszym szacunkiem, z wielką radością i nadzieją.

Czekaliśmy na Ojca Świętego od początku pontyfikatu i oto rozpoczyna się pielgrzymowanie po polskiej ziemi.

Jako prezydent Rzeczypospolitej i katolik cieszę się i jestem dumny, że to Polska stała się miejscem pierwszej podróży apostolskiej Waszej Świątobliwości, zaplanowanej wkrótce po wyborze na Stolicę Piotrową. Jesteśmy wdzięczni i dziękujemy, Ojcze Święty, za to wyróżnienie, za ten serdeczny znak.

Chcemy gorąco podziękować za sposób, w jaki Wasza Świątobliwość kontynuuje misję Jana Pawła II. Dziękujemy za owoce przyjaźni, jaka łączyła Waszą Świątobliwość z nim — Janem Pawłem II — największym synem polskiej ziemi. Od pierwszych chwil pontyfikatu przywołujesz, Ojcze Święty, imię i słowa Jana Pawła II i mówisz o więzi łączącej Cię z Twoim Poprzednikiem. To dla nas niezwykły, wielki dar, że możemy pójść jego śladami z Waszą Świątobliwością. Oczekujemy słów Ojca Świętego, tak jak zawsze czekaliśmy na słowa Jana Pawła II.

Wiemy, że Wasza Świątobliwość zna Polskę. Nasz naród od tysiąca lat opierał swoją tożsamość na fundamencie wiary chrześcijańskiej. Stąd tak wielkie w Polsce tradycje tolerancji, poszanowania wolności sumienia, współistnienia wielu kultur, religii i wyznań. «Polskość to w gruncie rzeczy wielość i pluralizm, a nie ciasnota i zamknięcie» — pisał Jan Paweł II.

W naszym kraju, położonym między Zachodem a Wschodem, od wieków krzyżowały się drogi europejskiej cywilizacji. To przynosiło wiele dobra i wiele duchowego bogactwa. Dzisiejsza Polska jest krajem niemałych dokonań, które wpłynęły także na losy Europy. Należymy do Unii Europejskiej i dzięki tej wyjątkowej wspólnocie możemy pielęgnować wartości, na których wspiera się cywilizacja europejska i od których zachowania zależy nasza wspólna przyszłość. Polacy chcą mieć wpływ na kształtowanie tej wspólnej przyszłości.

Umiłowany Ojcze Święty!

«Trwajcie mocni w wierze!» — to wezwanie towarzyszyć nam będzie podczas rozpoczynającej się dzisiaj pielgrzymki Waszej Świątobliwości. Przejdziemy drogą życia naszego wielkiego rodaka Jana Pawła II, która jest drogą wiary, nadziei i miłości. Wiary rozumianej przez Jana Pawła II jako rdzeń kultury, rdzeń ludzkiego życia.

Jest wśród Polaków wielkie pragnienie upamiętnienia dziedzictwa życia i myśli Jana Pawła II. Wasza Świątobliwość jest przewodnikiem duchowym w tym dziele. Widzimy w Waszej Świątobliwości wielkiego teologa, znawcę współczesnego świata, a przede wszystkim pasterza Kościoła powszechnego, którego nauczanie umacnia naszą wiarę.

Nie sposób jednak nie dostrzec także tego zrządzenia historii, a może Opatrzności, że w ślad za polskim Papieżem przyszedł na Stolicę Piotrową Papież pochodzący z narodu niemieckiego — Papież Niemiec. Bardzo bliski Papieżowi Polakowi więzami przyjaźni, szacunku i zaufania. Niezwykła jest symbolika tego zrządzenia Opatrzności. Polska i Niemcy to narody bliskie geograficznie i jednocześnie często rozdzielane przez historię. Dziś stajemy się coraz bliżsi, a teraźniejszość podsuwa nam najgodniejszy wzór współdziałania Niemca i Polaka. Dziś mamy poczucie, że prawdziwe pojednanie w najpełniejszy sposób dokonuje się w wymiarze duchowym: w duchu wiary, chrześcijańskiej miłości. To symbol ważny nie tylko dla nas wszystkich, nie tylko dla naszych dwóch narodów.

Wasza Świątobliwość od lat wyraża przekonanie, że «demokracja jest zdolna do funkcjonowania tylko wówczas, gdy funkcjonuje także sumienie». Pragnie Wasza Świątobliwość, by tym przekonaniem kierował się świat, a zwłaszcza Europa. Tego samego przekonania uczy nas również historia polskiej wolności. Dziś jeszcze lepiej rozumiemy, że sumienie i demokracja potrzebują siebie nawzajem. Demokracja zapewnia społeczeństwom swobodę działania, bez sumienia demokracja łatwo może się przerodzić w swoje własne przeciwieństwo. Na przyszłość chcemy opierać się na doświadczeniach historycznych, na wierze, która wyraża się poprzez wspólnotę wiernych i Kościół powszechny, na prawach i wartościach, w katalogu których są tradycja i obyczaj, prawa i wolności człowieka, tolerancja, w końcu państwo prawa.

Proszę zatem, Ojcze Święty, bądź dla nas przewodnikiem na drogach człowieczeństwa i chrześcijaństwa. Polska czekała na tę pielgrzymkę. Nie tylko Warszawa, Częstochowa, Kraków, Wadowice i Kalwaria Zebrzydowska, lecz cała Polska. Czeka na Ojca Świętego polska młodzież, przedstawiciele innych Kościołów i Wspólnot wyznaniowych, a także niewierzący, którzy w nauce Chrystusowej zechcą poszukiwać wartości moralnych.

Jestem wdzięczny Waszej Świątobliwości, że swą podróż rozpoczyna od Warszawy, miasta-symbolu bohaterskich i tragicznych dziejów naszego narodu. To tutaj Jan Paweł II wypowiedział historyczne słowa: «Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej Ziemi!» Stały się one inspiracją moralnego przebudzenia Polaków, powstania «Solidarności», rozpadu zbrodniczego systemu, który zniewalał tę część Europy.

Na trasie pielgrzymki Waszej Świątobliwości jest także Auschwitz- -Birkenau, były niemiecki obóz koncentracyjny, miejsce, które jak żadne inne symbolizuje ostateczne zaprzeczenie wiary, zasad miłości i tolerancji. Miejsce, w którym powiedziano «nie» człowiekowi i powiedziano «nie» Bogu. Miejsce kaźni milionów Żydów w ramach tzw. «ostatecznego rozwiązania» kwestii żydowskiej, miejsce kaźni także bardzo wielu Polaków, a także przedstawicieli innych narodowości. Będziemy łączyć naszą modlitwę z modlitwą Ojca Świętego w tym strasznym, poruszającym sumienia ludzkości miejscu. Widzimy w obecności Ojca Świętego w Auschwitz-Birkenau, w spotkaniu z byłymi więźniami wymowne przesłanie pamięci, pojednania i pokoju.

Wasza Świątobliwość,

Ojcze Święty!

Papieskie pielgrzymki zawsze stawały się dla Polaków czasem nadziei, rodzajem narodowych rekolekcji. Jest krzepiącą tradycją, że podczas papieskich pielgrzymek Polacy stają się lepsi. Ufam, że tak będzie również i tym razem. Że otworzymy swoje serca wobec Ciebie, Ojcze Święty, a także wobec siebie nawzajem. I że, stając się lepszymi, lepszymi również pozostaniemy.

Wiemy, jak wielkie są przed nami wyzwania i jak niełatwo im sprostać. Szukamy dróg, na których łączą się ze sobą duchowość i nowoczesny rozwój. Pragniemy trwać mocni w wierze! Prosimy, Ojcze Święty, o pasterskie wsparcie w tym dziele. Nasze serca są otwarte na przesłanie Waszej Świątobliwości!

Ojcze Święty — serdecznie witam na polskiej ziemi! W tej 11. już pielgrzymce Papieża w ciągu ostatnich 27 lat.

opr. mg/mg