Święto spożywania Biblii

Akademicki Apel III Tysiąclecia, jak oficjalnie nazywa się spotkania na brzegu Jeziora Lednickiego pod stalową bramą-Rybą, symbolizującą Chrystusa (Ryba, po grecku ICHTIS, znaczy Jezus Chrystus Syn Boga, Zbawiciel), w tym roku odbył się już po raz piąty.

Piąta Lednica była Wielkim Świętem Spożywania Pisma Świętego, według nakazu danego przez Boga prorokowi Ezechielowi (Ez 3,1—3). Inspiracją dla spotkania był wiersz Romana Brandstaettera „Modlitwa o ustanowienie święta Spożywania Pisma Świętego”.

Uczestnicy spotkania zasmakowali Pisma Świętego na kilka sposobów. Jeszcze przed spotkaniem — ręcznie przepisując Biblię, a już nad jeziorem — próbując odczytać sens dosłowny, metaforyczny, moralny i eschatologiczny jego małej części — Pieśni nad Pieśniami. Rzecz niełatwa, ale dzięki formie, młodzi łapali w lot: najpierw odczytano dosłowną warstwę tekstu — miłość mężczyzny i kobiety, a następnie odsłaniano jej sens duchowy — Oblubieńcem był Bóg, sam Chrystus, Oblubienicą Maryja, Kościół, dusza ludzka, wszyscy zbawieni.

Na rozpoczęcie nabożeństwa wniesiono ważącą około 400 kg przepisaną Biblię Lednicką, podzieloną na siedem Ksiąg. Rozpieczętowano ją, a następnie celebransi — polscy biskupi — łamali kolejne pięć pieczęci Ksiąg, nazwanych: Miłość mężczyzny i kobiety, Maryja, Ecclesia, Anima, Populus. Nie łamano pieczęci Księgi szóstej: Mój los, moje powołanie, moja odpowiedzialność — złamanie jej zostało zadane każdemu uczestnikowi, a pieczęć siódmą złamie Baranek na Sądzie Ostatecznym.

Po tej części nabożeństwa jedzono dosłownie: piernik toruński wypieczony w kształcie księgi.

Uczestnicy Lednicy dokonali wyboru Chrystusa na Króla i Zbawiciela w formie historycznej wolnej elekcji w obecności Prymasa Polski Józefa Glempa.

Przed Eucharystią odmówili Różaniec. Spotkanie zakończyło przejście pod Rybą — symboliczne przekroczenie Bramy III Tysiąclecia.

 Więcej...

opr. mg/mg