Kanonizacja bł. Ojca Pio

«Jestem ubogim bratem, który się modli» — tak określał Ojciec Pio swoją działalność i dodawał: «W książkach szukamy Boga; w modlitwie Go znajdujemy. (...) Modlitwa jest najlepszą bronią, jaką mamy, kluczem, który otwiera Serce Boga». Taką modlitwą stała się uroczystość kanonizacyjna Ojca Pio, która odbyła się na placu św. Piotra w niedzielę 16 czerwca. Obrzędowi przewodniczył Jan Paweł II, który zaledwie trzy lata wcześniej (2 V 1999 r.) zaliczył pokornego kapucyna w poczet błogosławionych. Podobnie jak z okazji jego beatyfikacji, także na kanonizację przybyły do Rzymu ogromne rzesze pielgrzymów ze wszystkich regionów Włoch, z wielu krajów Europy i z pozostałych kontynentów. Cały plac św. Piotra, via della Conciliazione, tereny wokół Zamku św. Anioła stały się wspaniałą katedrą, która zgromadziła ponad 300 tys. wiernych.

Ta «światowa klientela» — jak wyraził się Paweł VI w trzy lata po śmierci stygmatyka (1971) — którą Ojciec Pio pozyskał sobie za życia, uczestniczyła we Mszy św. kanonizacyjnej z żywą wiarą i nabożeństwem. Wielki upał tej czerwcowej niedzieli wymagał od pielgrzymów poświęcenia i ofiary, ale dzięki staraniom organizatorów cała uroczystość przebiegała spokojnie i towarzyszyło jej wielkie skupienie. Nie było to wydarzenie medialne, lecz spotkanie modlitewne, choć telewizja odegrała ważną rolę, zapewniając bezpośrednie połączenie między trzema miejscowościami: Rzymem, San Giovanni Rotondo, gdzie żył i zmarł Ojciec Pio, oraz Pietrelciną, jego miejscowością rodzinną. Ogromne, różnobarwne rzesze ludzi, jakie ukazywały obrazy telewizyjne z placu św. Piotra i okolic, pod wieloma względami przywoływały na pamięć najważniejsze momenty Wielkiego Jubileuszu Roku 2000.

O godz. 10 przybył na plac św. Piotra Jan Paweł II, witany owacyjnie przez zgromadzonych. Na początku liturgii prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. José Saraiva Martins CMF poprosił Ojca Świętego o dokonanie kanonizacji Ojca Pio, a następnie mówił o jego duchowości. Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych Papież wypowiedział formułę kanonizacyjną. Setki tysięcy wiernych długimi oklaskami wyrażały radość i wdzięczność Następcy Piotra za ogłoszenie «ubogiego brata, który się modli» świętym Kościoła powszechnego.

W homilii Jan Paweł II ukazał charakterystyczne rysy duchowości i doświadczenia wiary Ojca Pio. Jego życie i misja — powiedział Papież — «świadczą o tym, że gdy trudności i cierpienia są przyjmowane z miłością, stają się uprzywilejowaną drogą świętości». Podczas Mszy św. przyjął I komunię św. Matteo Pio Colella, chłopiec uzdrowiony przed dwoma laty za jego wstawiennictwem.

Uroczystość kanonizacyjną — jedną z największych, jakie się odbyły na placu św. Piotra — zakończyła modlitwa «Anioł Pański». Papież poprzedził ją słowami pozdrowień, skierowanymi m.in. do obecnych na placu przedstawicieli najwyższych władz państwowych Republiki Włoch. Oznajmił też, że liturgiczne wspomnienie św. Ojca Pio obchodzone będzie w Kościele powszechnym 23 września, w dniu jego narodzin dla nieba.

Nazajutrz, w poniedziałek 17 czerwca, w Auli Pawła VI Ojciec Święty spotkał się z tysiącami pielgrzymów, którzy uczestniczyli w kanonizacji.

Poniżej zamieszczamy dokumentację z tych uroczystości: homilię i przemówienia Jana Pawła II, słowa prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych oraz artykuł poświęcony apostolstwu Ojca Pio w konfesjonale.

• Msza św. kanonizacyjna na placu św. Piotra
• Prośba prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych o zaliczenie Ojca Pio do grona świętych
• Rozważanie przed modlitwą «Anioł Pański»
• Audiencja dla przybyłych na kanonizację
• Gennaro Preziuso — Apostoł konfesjonału

opr. mg/mg