Cuda i nauczanie

Temat: Cuda i nauczanie

Uzdrowienie teściowej Piotra jest tylko jednym z cudów, jakie dokonały się w czasie publicznej działalności Pana Jezusa. Zbawiciel przechodząc przez wioski i miasta niósł ludziom ulgę w cierpieniu, dawał nadzieję, lecz nade wszystko nauczał. To właśnie zdanie wyjęte z dzisiejszej perykopy Ewangelii uzmysławia nam, jakie priorytety miał Mistrz z Nazaretu idąc pośród tych, do których został posłany. Wskazanie przez Pana Jezusa właśnie na to, że musi iść do innych aby nauczać, a nie jak chcielibyśmy czasami by uzdrawiać, czynić cuda, dokonywać wypędzeni demonów powinno i dla nas definiować priorytety apostolskiej działalności.
Jakże często dajemy się złapać na retorykę tego świata, która dla Kościoła przewiduje jedynie we współczesnych społecznościach odcinek pracy charytatywnej. Bynajmniej nie ze względu na miłość do ubogich i wykluczonych na tym świecie, ale celem pacyfikacji nastrojów społecznych. Kościół dla niektórych wielkich tego świata, ma się kojarzyć jedynie z darmową dystrybucją darów, łagodzeniem skutków problemów społecznych, wspieraniem systemu, który nie jest ani doskonały, ani nieomylny.
Tymczasem Pan posyła swoich uczniów w celu, w jakim i On sam przyszedł na świat. Głosić orędzie zbawienia. Wiara zaś rodzi się ze słuchania. Dlatego właśnie apostołowie w pierwotnym Kościele zostawili posługę miłosierdzia diakonom, sami oddając się głoszeniu Słowa i modlitwie.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Dziś mamy wielkie oczekiwania od Kościoła. Chcielibyśmy, aby niósł ulgę w cierpieniu, zaradzał bolączkom tego świata, ale jakże wielu oburza się, gdy Kościół próbuje ukazywać na poszczególne odsłony grzechu jako na źródło wielu bolączek. Łagodzenie skutków grzesznej działalności człowieka, nie zaś usuwanie przyczyn. Oto w rozumieniu współczesnego świata rola Jezusa i Jego uczniów. My jednak pamiętajmy, że prowadzi nas Duch Święty, nie zaś duch tego świata.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy idę za głosem Ducha Świętego?