Postawa zdrajcy

Temat: Postawa zdrajcy

Co takiego właściwie się wydarzyło, że jeden z tych, którzy zostali wybrani przez Zbawiciela, aby byli świadkami Jego cudów, aby słuchali Jego nauk, by wreszcie mogli mieć wszystko dodatkowo wyjaśniane na osobności, z zimną krwią zaplanował zdradę i mimo tego, że wiedział, iż Zbawiciel zdaje sobie sprawę z jego planów, zrealizował w pełni swój haniebny plan? Patrząc na wszystko co się wydarzyło z perspektywy dwóch tysięcy lat, warto zastanowić się przez chwilę, jak to możliwe, że człowiek, który był tak blisko Pana, stał się zdrajcą, który za pieniądze sprzedał swojego Zbawiciela?
Motyw korzyści materialnych wydaje się nie być tu bez znaczenia, ale czy Judasz rzeczywiście kierował się względami materialnymi idąc do arcykapłanów i pytając o cenę za zdradę? Nie przyszedł przecież negocjować. Nie zażądał większej sumy. Zadowolił się ceną niewolnika, zaproponowaną przez arcykapłanów. Tak, jakby był gotowy na zdradę nawet bez jakichkolwiek pieniędzy.
Aby lepiej zrozumieć zdradę Judasza, spójrzmy na nasze zdrady i zaparcia się Pana, które my ludzie, nazywamy grzechami. Ileż to razy sprzedajemy Zbawiciela za cenę o wiele mniejszą, niż owe trzydzieści srebrników. Zwyczajnie buntujemy się, chcemy postawić na swoim, upieramy się, że żaden Kościół, żaden Jezus nie będzie nam mówił co mamy robić j jak postępować. Ceną zdrady staje się po wielokroć nasza pycha. Żądza przyjemności wbrew Ewangelii, postawienie swojej, ziemskiej logiki, wbrew logice Bożego prawa. Tak dzieje się w naszym przypadku.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Zdrada Judasza wydaje się nam aktem barbarzyństwa. Czymś wyjątkowo podłym, bezdusznym. Jednak my sami popełniając grzechy dokonujemy aktu zdrady Chrystusa. Nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Utwierdzamy się w przekonaniu, że wiemy lepiej, że Bóg nie ma recepty na nasze szczęście i życie, a kiedy przychodzi nam zebrać owoce naszego grzesznego życia, znów obciążamy Boga za swe niepowodzenia.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy prawdziwie żałuję za zdradę Chrystusa w moim życiu?