Temat: Objawienie Boże
Dzisiejsza liturgia przynosi nam wizję objawiającego się Boga. Oto Mojżesz dostępuje zaszczytu rozmowy z Bogiem. Gorejący krzew staje się miejscem, z którego w sposób cudowny przemawia do człowieka Pan Nieba i Ziemi. Mojżesz widząc cudowne zjawisko przekonuje się, że wydarzyło się coś nadzwyczajnego. Kontynuuje dialog z Panem i wypełnia wszystko, o co zostaje poproszony.
Ewangelia daje nam dziś słowa Pana, Który wychwala Ojca za to, że objawienie Boże jest prostym przekazem skierowanym do ludzi dobrej woli, których On sam nazywa prostaczkami. Patrząc z perspektywy czasu zadajemy sobie pytanie, jak to jest, że prosty człowiek przed tysiącami lat daje posłuch głosowi, jaki wydobywa się z płonącego krzaka i na tej podstawie podejmuje decyzje, jakie mogą zmienić życie jego i jego ludu, zaś my dziś potrzebujemy całych dykasterii, komisji teologicznych i studiów, aby zgłębić wszystko, co Bóg powiedział człowiekowi.
Przekaz, jaki Bóg ma dla człowieka jest niezwykle prosty. Nowe przymierze i nowe przykazanie stanowią sedno wszystkiego co Bóg, Który Jest Miłością oczekuje od człowieka. Św. Augustyn powiedział przecież, „kochaj i rób com chcesz”. Jednak nasze życie, pełne moralnych dylematów wkracza dziś w obszary nieznane nigdy wcześniej. Tajemnice życia i śmierci człowieka sprawiają, że woła on do Boga oczekując szczegółowych odpowiedzi dotyczących jego własnego życia, społeczeństwa, w którym żyje, oraz wielu spraw, z jakimi ma do czynienia. Kościół zatem musi rozważać słowo Boże i prowadzić lud do zbawienia.
SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Któż z nas nie przeżył chwil, kiedy chcąc postąpić dobrze, znając naukę Chrystusa, miał wątpliwości co do szczegółowych rozwiązań i nie raz one spędzały mu sen z oczu? Owa prostota przekazu Bożego objawienia jest faktem, a cała refleksja teologiczna jest i musi pozostać jedynie rozważaniem tego, co Bóg ma nam do powiedzenia i przyjęcia służebnej roli względem objawienia.
PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy słucham Słowa Bożego i rozważam je?