Chrystusowe ukojenie

Temat: Chrystusowe ukojenie

Dla współczesnego człowieka, zabieganego i wiele razy zmuszanego do wyrzeczeń i ponoszenia dodatkowych kosztów życia, słowa o ukojeniu brzmią wyjątkowo czytelnie. Tak, obietnica nieba jest obietnicą ukojenia. Jednak czy dziś, w warunkach pracy dla Królestwa w spiekocie dnia, w warunkach podsycanej co dnia niechęci wobec uczniów Jezusa możemy liczyć na jakąkolwiek chwilę wytchnienia w obecności Pana? Wszak On sam zapowiadał, że prześladowania, szykany i odrzucanie orędzia Ewangelii będą na porządku dziennym. Jak zatem odczytywać słowa o wytchnieniu i ukojeniu? Jedynie jako wizję nieba, czy też jako nadzieję na teraźniejszość?
Co do wizji nieba z całą pewnością możemy powiedzieć, że tam spełnią się wszystkie słowa wypowiedziane przez Pana. Tam cierpienia i śmierci już więcej nie będzie, zaś Zbawiciel otrze z naszego oka każdą łzę. Jednak nasza nadzieja jest nadzieją, której zadatek mamy już tu, na ziemi. Jezus jest przecież obecny w naszych sercach, jest obecny w Swoim Kościele. Gdzie więc szukać owego wytchnienia?
Z całą pewnością właśnie tam, gdzie jest Zbawiciel. W Słowie Bożym, w sakramentach Kościoła, we wspólnocie ludzi prawdziwie żyjących miłością Boga i bliźniego. Któż z nas nie odczuwa owego ożywczego powiewu w upalny dzień spiekoty, kiedy zatrzymuje się na chwilę modlitwy? Kto nie odchodzi z poczuciem ulgi od kratek konfesjonału, gdzie spotkanie z Jezusem Miłosiernym przywraca nam nadzieję? Spotkanie przy ołtarzu, czyż nie jest źródłem i szczytem, gdzie niczym na Taborze doświadczamy obecności Najwyższego?

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Wizja nieba na ziemi nie spełni się, póki nie nastąpi ponowne przyjście Pana. Jednak już teraz doświadczając obecności Mistrza, możemy poczuć przynajmniej przez chwilę to, czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdoła pojąć. Klimatu i atmosfery nieba w czasie ziemskiej wędrówki możemy doświadczyć tylko u boku Zbawiciela.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy moja nadzieja jest w Bogu?