Wystawa poświęcona Karolowi Wojtyle na KUL i kulinarne wspomnienia: lubił prostotę, jadał skromnie

W niedzielę 12 października obchodzimy w Polsce Dzień Papieski. 

Kawałek ciasta piernikowego w gablocie to nie przypadek, W czasach kulowskich Jan Paweł II bardzo lubił pierniki, które piekła Maria Wal, dawna „szefowa kuchni” w rektoracie Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Ciasto to tak bardzo smakowało Karolowi Wojtyle, że gdy został papieżem było wysyłane do Watykanu. Wystawę „Nasz Profesor – Papież Nadziei” można oglądać na IV piętrze siedziby Biblioteki w Lublinie.  

Ziemniaki, minestrone i kremówki

Ze wspomnień i tekstów poświęconych kulinarnym upodobaniom papieża wiemy, że Jan Paweł II cenił prostotę. W Polsce jadał skromnie – jego ulubionym daniem były ziemniaki z kwaśnym mlekiem, które nazywał swoim wielkim przysmakiem. 

Jako papież często powtarzał, że „aby poznać kulturę danego kraju, trzeba również jeść to, co je ten naród”. Nie stronił więc od lokalnych potraw. We Włoszech chętnie sięgał po spaghetti z sosem pomidorowym, pieczoną cielęcinę czy warzywną zupę minestrone. 

Największą jednak słabość miał do słodyczy – szczególnie lubił sernik, szarlotkę i oczywiście słynne kremówki. Wśród domowych wypieków nie mogło też zabraknąć kultowego piernika pani Marii. Kawę pijał rano i po południu.

Watykańska codzienność przy stole 

Jak wspomina kardynał Stanisław Dziwisz w książce „Świadectwo”, także w Watykanie, podobnie jak wcześniej w Krakowie, Jan Paweł II prowadził skromne życie. Nie posiadał wiele i nigdy o nic nie zabiegał. „Można powiedzieć, że jako papież był bogaty, ale dla siebie nie miał ani grosza” – zauważa kardynał Dziwisz.

W papieskim apartamencie posługiwały siostry sercanki – wszystkie Polki. Na co dzień  podawano tam proste dania kuchni włoskiej: makaron, mięso z warzywami i wodę do picia. Wieczorem serwowano zupę i ryby. „Tylko podczas wielkich uroczystości wracała do łask kuchnia polska – wtedy siostry mogły się popisać” – wspomina kardynał Dziwisz. Wówczas pojawiał się barszcz lub inna zupa, słynny kotlet z ziemniakami i surówką, a na deser polskie ciasto. 

Pamięć, która trwa –  Dzień Papieski

Skromność i prostota Jana Pawła II, a przede wszystkim jego otwartość serca i gotowość do dzielenia się, pozostają nadal inspiracją dla wielu. Wciąż jest dla nas wzorem człowieka nadziei – tej samej, o której mówi tegoroczne hasło XXV Dnia Papieskiego: „Św. Jan Paweł II. Prorok nadziei”.

Święto to obchodzone będzie 12 października 2025 roku w całej Polsce i w środowiskach polonijnych. Tego dnia Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia” przeprowadzi tradycyjną zbiórkę na rzecz programu stypendialnego dla zdolnej i niezamożnej młodzieży z małych miejscowości.

Przepis pani Marii – ulubiony piernik profesora Wojtyły 

Autorzy wystawy na KUL dotarli do przepisu, który opublikowany został na łamach „Dziennika Wschodniego” przez lubelskiego reportażystę Waldemara Sulisza. Dzięki temu możemy poznać recepturę na ciasto, które tak lubił ks. profesor Wojtyła: 

„Pani Mario, a jaki to był piernik?

– Podać przepis?

– Proszę. 

– Potrzebujemy 10 jaj, 35 dag cukru, 10 dag masła, 2 łyżki oliwy, 2 łyżki karmelu,1 kg mąki, 0,5 litra tłustej śmietany, 0,5 kg gryczanego miodu, 2,5 dag sody i przyprawę do piernika. Miód trzeba zagotować z masłem i oliwą. Potem przez 20 minut ucierać żółtka z cukrem. Przestudzony miód wlać cienkim strumieniem do żółtek i dodać śmietanę. Do przesianej mąki wsypać sodę, dać ubitą pianę, wyrobić ciasto, dodać 2 łyżki karmelu i przyprawę do piernika. Piec 1 godzinę w temperaturze 150 stopni”.

Trudno powiedzieć, czy sekret piernika pani Marii tkwił w gryczanym miodzie, czy w serdeczności, z jaką go piekła. Pewne jest jedno – ten smak zapisał się w pamięci Jana Pawła II i stał się częścią opowieści o Świętym Papieżu, który lubił prostotę i cenił zwykłą, ludzką gościnność.

Źródło: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II / Family News Service