Jak się spowiadać?

Vademecum penitenta - wprowadzenie i spis treści

Jak się spowiadać?

Ks. Aleksander Radecki

Jak się spowiadać?

Vademecum penitenta

ISBN: 978-83-60703-79-3

wyd.: Wydawnictwo SALWATOR 2008


Spis treści
WPROWADZENIE7
POWTÓRKA Z KATECHIZMU11
Istota sakramentu pojednania: nawrócenie11
Po co się spowiadać? - skutki sakramentu pokuty14
Czym w swej istocie jest grzech?16
Kto odpuszcza grzechy w konfesjonale?17
Jaki jest sens indywidualnego wyznawania grzechów?18
Jak często się spowiadać? Katechizm mówi, że raz w roku…23
WARUNKI OWOCNEGO KORZYSTANIA Z SAKRAMENTU SPOWIEDZI25
Rachunek sumienia25
Istota i cel rachunku sumienia25
Dialogiczny charakter rachunku sumienia jako modlitwy30
Schemat rachunku sumienia33
Dlaczego rachunek sumienia jest taki trudny?34
Najlepsza decyzja: codzienny rachunek sumienia!38
Jak odróżnić grzechy ciężkie od lekkich?41
Co to jest wada główna?46
Grzechy "cudze"48
"A ja nie mam się z czego spowiadać!"49
Blaski i cienie gotowych pytań do rachunku sumienia53
Żal za grzechy56
Mocne postanowienie poprawy59
Wyznanie grzechów i rozgrzeszenie62
Szczera spowiedź, czyli dialog z kochającym nas Ojcem63
Co się mówi w konfesjonale? (formuła dla penitenta)66
Rozgrzeszenie68
Czy trzeba się spowiadać z grzechów powszednich?69
"Zapomniałem wyznać jakiś grzech, zataiłem grzech - i co teraz?"71
"Chciałabym z księdzem spowiednikiem porozmawiać…"72
Zadośćuczynienie Bogu i bliźniemu74
WSKAZANIA PRAKTYCZNE77
Zanim pójdziesz do spowiedzi św.77
Szukam dobrego spowiednika!79
Oczekiwania spowiedników wobec penitentów83
Kiedy i gdzie się (nie) spowiadać?86
Czy jest sposób na uparciuchów, którzy dawno się nie spowiadali?87
Spowiedzi osób starszych i chorych w domach, szpitalach i zakładach opieki89
Jak pomóc dzieciom, by dobrze się spowiadały?90
Kto i kiedy może nie otrzymać rozgrzeszenia?92
Czy warto mieć stałego spowiednika?96
Spowiedź św. z całego życia (generalna)99
"Instrukcja" dla osób z sumieniem skrupulatnym101
Nabożeństwa pokutne105
Uwagi dla specjalistów od budowania konfesjonałów106
MODLITWY PENITENTÓW109
Modlitwy przed spowiedzią św.109
O łaskę dobrej spowiedzi św.109
W intencji spowiednika109
Ogólny schemat do przeprowadzenia osobistego rachunku sumienia110
Akt żalu111
Modlitwa Psalmów112
Z Psalmu 51112
Z Psalmu 38114
Z Psalmu 143116
Z Psalmu 130117
Modlitwy po spowiedzi św.118
Dziękczynienie po spowiedzi św.118
Modlitwa Psalmów119
Z Psalmu 32119
Z Psalmu 98120
Z Psalmu 100121
Z Psalmu 103121
Z Psalmu 119122
Z Psalmu 145123
Teksty do medytacji dla miłośników poezji124
We mnie zawsze dwóch124
***125
Piotr 126
Ja, Judasz126
***127
ZAKOŃCZENIE129
BIBLIOGRAFIA131

WPROWADZENIE

Tę książeczkę dedykuję wszystkim, którym leży na sercu sprawa godnego, dojrzałego i owocnego korzystania z sakramentu pokuty. O tym, że przeżycie dobrej spowiedzi św. nie jest zadaniem łatwym, wiemy naprawdę wszyscy — także spowiednicy, gdyż i oni klękają jako penitenci z drugiej strony kratek konfesjonału. Nic dziwnego, że pojawiło się wiele opracowań, których zadaniem jest pomóc człowiekowi w jego sakramentalnym spotkaniu z kochającym Ojcem w Trybunale Bożego Miłosierdzia.

Ale — powiedzmy to od razu i to bardzo wyraźnie — nawet gdyby chrześcijanin przestudiował wszystkie opracowania dotyczące sakramentu pojednania, gdyby był wytrawnym psychologiem, a nawet sędziwym, doświadczonym i utytułowanym kapłanem spowiednikiem, nie zmieni to faktu, że sakrament pokuty był, jest i zawsze będzie czymś trudnym, poważnym i kosztownym! Nie zmienią również tego faktu ani coraz wygodniejsze konfesjonały, ani spowiedź w formie serdecznego dialogu penitenta z kapłanem, ani najgorętsze zachęty ze strony kochających nas ludzi czy gorliwych mocarzy Słowa na ambonach.

Dlaczego?!

Dzieciom tłumaczymy to bardzo prosto: „Wtedy będzie rozgrzeszenie, kiedy będzie nawrócenie”. Proste? Niekoniecznie, gdyż nawrócenie ma swoją cenę, a często bardzo boli!

Ileż trzeba mieć pokory, by swój własny grzech nazwać po imieniu? Ile odwagi i siły, by zerwać z postępowaniem niegodnym chrześcijanina, serdecznie żałować za swój zły czyn przed Ukrzyżowanym, wreszcie szczerze wyznać Bogu grzech przez posługę kapłana i podjąć pokutę? Jednak Chrystus takiego radykalizmu domaga się od każdego z nas — i to Jego wymaganie sprawia, że uciekamy od konfesjonałów, dorabiamy „ideologię” do naszych grzechów, spowiadamy się byle jak i nie ma w nas owoców nawrócenia.

Czy tak nie jest?

Sakrament pokuty domaga się wiary: w miłosierdzie Boże, w pośrednictwo kapłana jako zastępcy samego Chrystusa, w potrzebę łaski uświęcającej na co dzień. Zauważmy, że istnieje na tej płaszczyźnie sprzężenie zwrotne: idę do spowiedzi, bo wierzę, ale wierzę, gdyż korzystam z sakramentów św., które moją ludzką wiarę ożywiają, umacniają, prowadząc do osobistego spotkania z Chrystusem. Aż dziw bierze, że po dziś dzień można usłyszeć wyznanie: „Jestem wierzący, ale niepraktykujący” lub „wierzę, ale...”. Zanik wiary następuje w łatwo rozpoznawalny sposób: najpierw rezygnacja z modlitwy, następnym krokiem staje się odrzucenie udziału w Eucharystii, potem rezygnacja ze spowiedzi św., wreszcie zobojętnienie na wszelkie formy pobożności — i oto mamy ochrzczonego niewierzącego!

Opracowanie niniejsze nie będzie konkurencyjne dla wybitnych dzieł specjalistów od spowiednictwa. Zawarte tu wskazówki i spostrzeżenia podyktowało samo życie: własne spowiedzi, moja ponadtrzydziestoletnia posługa kapłańska w konfesjonale oraz liczne rozmowy z ludźmi, na których pytania i wątpliwości starałem się jasno i prosto odpowiadać.

Niech zatem ta skromna lektura przypomni Czytelnikom podstawowe, a bardzo praktyczne zasady korzystania z sakramentu pojednania i natchnie ich decyzją o szczerej, systematycznej spowiedzi św., najlepiej u stałego spowiednika. Takiego postanowienia nikt i nigdy nie będzie żałował — nawet wtedy, gdy przyjdzie ponieść wiele trudu w procesie nieustannego nawracania się ku Bogu.

Autor

Wrocław, Objawienie Pańskie A.D. 2008

opr. aw/aw

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama