Kościół chce pełnić swą misję dla dobra narodu

28 października 2002 r. Jan Paweł II przyjął na audiencji prezydenta Słowacji Rudolfa Schustera, który przybył do Watykanu z okazji 10. rocznicy powstania państwa słowackiego. Prezydent Schuster podziękował Papieżowi za wszystko, co uczynił dla Słowacji, a zwłaszcza za jego nauczanie, towarzyszące Słowakom w pracy dla dobra kraju. Ojciec Święty wygłosił po słowacku przemówienie, przypominając w nim o chrześcijańskiej tożsamości tego kraju, dzięki której może on z nadzieją patrzeć w przyszłość i nie obawiać się o swoje miejsce w Europie, również po przystąpieniu do Unii Europejskiej. Po audiencji u Papieża prezydent Schuster został przyjęty przez Sekretarza Stanu kard. Angelo Sodano. Podczas spotkania wymieniono dokumenty ratyfikacyjne porozumienia zawartego między Stolicą Apostolską i Słowacją w sprawie duszpasterstwa sił zbrojnych.

Panie Prezydencie!

1. Serdecznie pana witam i cieszę się z tej wizyty, którą zechciał mi pan złożyć z okazji 10. rocznicy niepodległości Republiki Słowacji. Z przyjemnością wspominam nasze wcześniejsze spotkania oraz pozdrowienia, które wymieniliśmy 18 sierpnia w Krakowie podczas mojej pielgrzymki do Polski. Dzisiejsza wizyta potwierdza wzajemne uznanie, jakie cechuje stosunki między pańskim krajem a Stolicą Apostolską.

Pragnę, za pańskim pośrednictwem, panie prezydencie, przekazać moje serdeczne pozdrowienia umiłowanym mieszkańcom ziemi słowackiej, którzy od wieków darzą Następcę Piotra uczuciami głębokiego oddania i szczerego przywiązania.

Jest to bliska, obopólna więź, która od czasów Cyryla i Metodego rozwijała się nieustannie i pogłębiała. Wiara narodu słowackiego jest mocna i bogata również dzięki działalności światłych i wielkodusznych pasterzy, którzy umieli trwać przy powierzonych im wiernych, zarówno w okolicznościach radosnych, jak i smutnych.

Z myślą o Europie

Naród słowacki, posiadający ugruntowaną tożsamość chrześcijańską, z ufnością patrzy na Europę, do której należy ze względu na swe położenie geograficzne, historię i kulturę. Jestem pewien, że bliskie już przystąpienie pańskiego kraju do Unii Europejskiej przyniesie korzyść nie tylko Słowacji, lecz przyczyni się do dobrobytu i stabilności całego kontynentu. Po dziesięciu latach niepodległości należy docenić przebytą długą drogę oraz cele osiągnięte pomimo złożonych problemów, jakie w tamtych czasach stopniowo się wyłaniały.

Rola Kościoła w aktualnej sytuacji

2. Dzisiejsze wydarzenie ma również wielkie znaczenie z punktu widzenia stosunków dwustronnych. Dziś bowiem dojdzie do wymiany dokumentów ratyfikacyjnych podpisanego w Bratysławie 21 sierpnia 2002 r. porozumienia w sprawie opieki religijnej dla wiernych katolickich w siłach zbrojnych i jednostkach wojskowych Republiki. Ta umowa jest jednym z następstw porozumienia podstawowego między Stolicą Apostolską a Słowacją, które zostało podpisane w listopadzie 2000 r.

Kościół nie oczekuje przywilejów czy względów, pragnie jedynie pełnić swoją misję, w poszanowaniu praw regulujących współżycie obywateli. Dlatego, w pełni uznając suwerenność państwa, chce prowadzić serdeczny i konstruktywny dialog z jego rozmaitymi instytucjami. Celem, jakim się kieruje, jest jak najlepsze służenie — w ramach swoich kompetencji — słowackiemu narodowi. Dialog ten jest tym bardziej potrzebny, jeżeli weźmie się pod uwagę fakt, że Kościół katolicki przeżył także w Słowacji, przed odzyskaniem niepodległości, trudny okres prześladowań ze strony reżimu komunistycznego. Teraz żyje on i rozwija się w wolności, i pragnie przyczyniać się do pełnego dobrobytu narodu, którego jest częścią.

Znaczenie działalności Kościoła uwidacznia się przede wszystkim w aktualnych warunkach, kiedy młoda demokracja zmaga się z problemami związanymi z pozostałościami ideologii marksistowskiej, a także z burzliwym procesem modernizacji, ze zjawiskiem bezrobocia i wynikającego zeń niebezpieczeństwa, że ci, którzy żyją w nędzy, mogą podejmować działania nielegalne.

3. Panie prezydencie, znana siła ducha pańskich współrodaków, trwała tradycja chrześcijańska, pragnienie budowania w wolności własnej teraźniejszości i przyszłości rokują nadzieje na jutro narodu słowackiego.

Wyrażając szczere zadowolenie z uwagi okazywanej misji Kościoła przez rząd i parlament Republiki, pragnę potwierdzić zrozumienie i poparcie Stolicy Apostolskiej dla wysiłków, jakie podejmuje Słowacja, by tworzyć wolne, pokojowe i solidarne społeczeństwo.

Z tymi uczuciami zapewniam o pamięci w modlitwie i z serca udzielam swego błogosławieństwa panu, osobom, które panu towarzyszą, oraz pańskim rodakom.

opr. mg/mg

oceń artykuł