Czuwające serce

Dzisiejsza Ewangelia wzywa do czuwania. Czuwanie rodzi się z tęsknoty, a tęsknota jest dzieckiem miłości. Czuwa ten, kto kocha – jak matka przy łożu chorego dziecka. Tak i my, chrześcijanie, powinniśmy czuwać: z miłością i wyczekiwaniem na powrót umiłowanego Pana, Jezusa Chrystusa.

Gotowość na Jego przyjście oznacza wierność Jego słowom – w każdej chwili i w każdej sprawie. Studiujemy Pismo Święte właśnie po to, by nasze decyzje jak najpełniej odzwierciedlały wolę Chrystusa. Kiedy przyjdzie, odda każdemu według czynów: wiernym podaruje życie wieczne, a zatwardziałych czeka odrzucenie. Czy jestem świadom, że od moich codziennych, pozornie drobnych wyborów zależy moja wieczność? Czy, kierując się miłością do Boga, konsekwentnie wybieram to, co Mu się podoba, unikając grzechu ciężkiego?

Dla niektórych spotkanie z Chrystusem nastąpi szybciej, niż sądzą – w chwili śmierci. Nie wszyscy otrzymają czas na spokojne przygotowanie. Nie dajmy się zaskoczyć: wybierając grzech, wybieramy śmierć; wybierając przykazania i życie zgodne z Ewangelią, wybieramy wieczną radość.