Znaleziono 591 wyników
Kim jest chory? Dla świata to problem, który trzeba usunąć. Dla Chrystusa: umiłowana córka, umiłowany syn
Dwie książki, dwie perspektywy. Wydana właśnie „Inwazja uzdrawiaczy ciał” to znakomita prezentacja tego, jak świat postrzega chorego: jako coś zbędnego, ewentualnie „sprawę do załatwienia”. Lektura tej cynicznej publikacji może doprowadzić do załamania. Na szczęście jest i druga książka, pisana z perspektywy kapelana szpitalnego. Ta podnosi na duchu i samych chorych, i tych, którzy doświadczają choroby swoich bliskich.
Ofiara Abrahama w swoich wersjach współczesnych
W ostatnich czasach, wobec nasilenia negatywnych stereotypów na temat księży, zdarza się, że kiedy rodzone dziecko postanawia wstąpić na drogę powołania kapłańskiego lub zakonnego, jego rodzice czują się wtedy niby Abraham, wezwany do złożenia własnego dziecka w ofierze Panu Bogu – pisze felietonista Opoki, o. Jacek Salij OP.
Kościół synodalny, miłosierny i misyjny. Żadna formuła nas nie zbawi
Niektórzy zdają się uważać, że zaczyna się nowa era Kościoła, bo będziemy mieli Kościół synodalny, miłosierny i misyjny. Można odnieść wrażenie, że ci „wizjonerzy” dopiero co spadli z księżyca. W jednym z tysięcy tekstów o synodalności znalazłem stwierdzenie: „Kościół miłosierny i misyjny – to nowa synodalna wizja Kościoła”. Dlaczego nowa i dlaczego synodalna? – pyta ks. Dariusz Kowalczyk.
Dlaczego jest tak ważne, żebyśmy zrozumieli, o co chodzi w Roku Jubileuszowym?
Zdarzyło się to chyba pierwszy raz w historii dominikanów, że generał zakonu poprosił wszystkie wspólnoty o włączenie się „w wielką modlitewną symfonię”. Poprosił, żebyśmy regularnie spotkali się na nabożeństwie, podczas którego odmówimy przynajmniej pięć dziesiątek różańca w intencji dobrych owoców nadchodzącego Roku Jubileuszowego. Moja wspólnota odpowiedziała na tę prośbę na piątkę z plusem – zresztą, po co ja się tym chwalę? – pisze o. Jacek Salij OP.
Co to znaczy, że Maryja z „ciałem i duszą” została wzięta do nieba?
Wiara we wniebowzięcie Maryi obecna jest od pierwszych wieków chrześcijaństwa, choć stała się ona dogmatem dopiero w 1950 r. i to tylko w Kościele zachodnim. Sensem tego święta nie jest docenienie zasług Maryi, ale nadzieja, że tak jak Maryja, mamy szansę uczestnictwa w chwale nieba w całej pełni: wraz z „ciałem i duszą”. A nastąpi to ostatecznie po Zmartwychwstaniu.
Do jakiego nieba wstąpił Pan Jezus?
Postawmy sobie proste pytanie: Dokąd poszedł Pan Jezus w dniu swojego wniebowstąpienia? Owszem, Pan Jezus wręcz często mówił o swoim Ojcu, który „jest w niebie”. Zarazem jednak nie pozwalał nam wątpić w Bożą wszechobecność: „A kiedy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” – pisze w felietonie o. Jacek Salij OP.
