Znaleziono 557 wyników
Papież: Uzdrowienie pasterza dokonuje się, gdy zranieni i skruszeni pozwalamy, by Jezus nam przebaczył
„Pan szuka wśród osób Mu poświęconych, tych, którzy płakaliby nad grzechami Kościoła i świata, stając się narzędziami miłosierdzia i wstawiennictwa za wszystkich” – papież Franciszek mówił o tym na Mszy Krzyżma. Liturgia była sprawowana w bazylice watykańskiej nad grobem św. Piotra. Ojciec Święty nawiązał do przemieniającej siły łez pierwszego pasterza Kościoła, przypominając, że to właśnie gorzki płacz zmienił jego życie.
„Holokaust nienarodzonych”. Abp Jędraszewski w Kalwarii Zebrzydowskiej
Jeśli Boga nie ma, to wszystko, nawet największe i najbardziej odrażające zło, da się uzasadnić i usprawiedliwić. Odnosi się to także do losów poszczególnych ludzi, zwłaszcza tych najbardziej bezbronnych i niewinnych: do losów dzieci poczętych – mówił metropolita krakowski w Kalwarii Zebrzydowskiej.
„Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” (Rz 6, 4), czyli teocentryzm zmartwychwstania
Bóg kocha człowieka i realizuje jego zbawienie. Lecz nie może się ono spełnić, dopóki człowiek nie zapomni o sobie i nie odda się Bogu w czystym akcie adoracji Jego chwały. Albo dzięki Chrystusowi i Ewangelii wyrwiemy się z uścisku egocentryzmu i grzechu i oddamy się Bogu, albo też egocentryzm przypudrujemy pozorami chrześcijaństwa i dalej będziemy uwielbiać siebie – pisze felietonista Opoki ks. prof. Jan Strumiłowski OCist.
Zmartwychwstanie zaczyna się od Gazy
Jerozolima. Trzy dni po masakrze. Kalwaria pozostała miejscem zagłady: krzyże, młoty, gwoździe, sznury. Poranna rosa pokrywa polne kwiaty rosnące wśród kamieni. Cisza. Połamane kamienie. Niekończąca się samotność. Wszystko wydaje się skończone. Stamtąd Bóg „odszedł” z Ziemi, choć nigdy jej nie opuścił. Najświętsza Dusza Odkupiciela odłączyła się od Jego Ciała właśnie tam, na Kalwarii, tego dnia ciemności, około trzeciej po południu – pisze ks. Gabriel Romanelli, proboszcz ze Strefy Gazy.
Czy Kościół jest wdową?
„Kilka razy Ewangelie wspominają o jakiejś wdowie. Czy również w tych ewangelicznych wdowach wolno nam rozpoznawać jakiś obraz Kościoła? Na to odpowiem: ależ to oczywiste, że Kościół jest wdową, bo jej Małżonek jest już w niebie, a ona za Nim tęskni oraz trwa w nadziei, że wkrótce do Niego dołączy” – pisze felietonista Opoki o. Jacek Salij OP.
