Kapłan

ks. Kazimierz Panuś

ŚW. FRANCISZEK SALEZY

ISBN: 978-83-7505-356-2

wyd.: WAM 2009

Kapłan

Po odbyciu pielgrzymki do Loreto i do Rzymu Franciszek wrócił do swych ojczystych stron wiosną 1592 roku. Wówczas to jego ojciec rozpoczął starania o uzyskanie dlań adwokatury przy senacie sabaudzkim oraz ręki bogatej dziedziczki Chablais — Franciszki Suchet de Mirebel. Takie widoki na przyszłość nie podobały się jednak synowi, który pragnął całkowicie poświęcić się służbie Kościołowi i zostać kapłanem. Ojciec jednak długo nie wyrażał na to zgody. Chcąc nieco zaspokoić ambicje pana de Boisy, Franciszek przyjął nominację na wakujące stanowisko prepozyta kapituły genewskiej. Czyniło to zeń drugą po biskupie osobistość w diecezji. Obejmując ten urząd w 1592 roku, młody adwokat wygłosił do członków kapituły przemówienie programowe. Rzucił wówczas śmiałe hasło: Zdobyć Genewę! Nie chodziło mu jednak o kolejną wyprawę zbrojną, ale o przemienienie mieszkańców tego miasta przez przykład dobrego życia chrześcijańskiego, a zwłaszcza pełnienie dzieł miłosierdzia. W ciągu siedmiu miesięcy, od maja do grudnia 1593 roku, młody adwokat przygotowywał się do święceń kapłańskich. Mimo uchwał soboru trydenckiego nie istniały jeszcze wówczas w Sabaudii seminaria duchowne. Do przyjęcia święceń musiał więc przygotowywać się na własną rękę. Ostatecznie 12 czerwca 1593 roku otrzymał niższe święcenia, a 18 grudnia tegoż roku święcenia kapłańskie, z rąk biskupa genewskiego Klaudiusza de Granier, rezydującego na wygnaniu w Annecy. Przed pierwszym kazaniem, zleconym mu przez biskupa, Franciszek dostał tak straszliwej tremy, że z trudem wspiął się na ambonę. Jednakże po rozpaczliwej modlitwie o pomoc rozpoczął przemówienie i szybko zjednał słuchaczy swym prostym, serdecznym, a zarazem żarliwym przesłaniem.

opr. aw/aw