Międzynarodowa Komisja Teologiczna o synodalności

Wyjaśnia w nim znaczenie tego modnego dziś terminu, jego podstawy w Piśmie Świętym, nauczaniu i tradycji Kościoła, a także możliwe sposoby realizowania, zarówno wewnątrz Kościoła, jak i w relacjach ekumenicznych.

Nad dokumentem pracowała przez cztery lata jedna z trzech grup roboczych Komisji, która jest ciałem doradczym przy Kongregacji Nauki Wiary. Punktem wyjścia dla jej rozważań jest nauczanie Papieża Franciszka, który twierdzi, że synodalność jest drogą, której Bóg oczekuje od Kościoła w trzecim tysiącleciu.

Synodalność, w aktualnym tego słowa znaczeniu, wyrasta z posoborowej reformy Kościoła, choć sam Sobór nigdy o niej nie wspomina. Jest ona jednak sposobem życia i działania opartym na soborowej eklezjologii, na wspólnej godności i misji wszystkich ochrzczonych, ich czynnym zaangażowaniu w ewangelizację. W tym sensie należy ją odróżnić od kolegialności, która ma precyzyjne znaczenie teologiczne i odnosi się do sprawowania posługi biskupiej.

W obszernym dokumencie o synodalności Międzynarodowa Komisja Teologiczna postuluje dynamiczny rozwój tego podstawowego wymiaru Kościoła. Apeluje między innymi o przezwyciężenie niektórych paradygmatów, które nadal są obecne i stanowią wyraz pojmowania Kościoła, które nie zostało odnowione przez eklezjologię komunii. Tytułem przykładu wspomina tu o niedocenianiu życia konsekrowanego i specyficznej roli osób świeckich, w tym kobiet. Wnioskuje się zatem o zintensyfikowanie wzajemnej współpracy, bez klerykalizacji świeckich i zeświecczania duchownych.

Źródło: www.vaticannews.va