70. urodziny metropolity krakowskiego abpa Marka Jędraszewskiego

Marek Jędraszewski urodził się 24 lipca 1949 roku w Poznaniu. Jako dziecko w domu rodzinnym odebrał staranne religijne wykształcenie. Arcybiskup wspomniał o tym w „Dialogach” z dziećmi podczas pikniku rodzinnego, gdy mówił, że pamięta rodziców, którzy codziennie klękali przed obrazem i wspólnie się modlili. To świadectwo wiary wzbudziło w nim potrzebę, by zawsze czuć się dzieckiem Boga. W młodości metropolita krakowski służył w jednej z poznańskich parafii jako ministrant, w budynku tymczasowym, na miejscu którego zbudowano jeden z największych kościołów  w mieście. Te czasy z uśmiechem i sentymentem wspominał podczas czerwcowych „Dialogów” w Uniwersyteckiej Kolegiacie św. Anny. Jak się okazuje, świadectwo napotkanych wówczas kapłanów miało na niego ogromny wpływ. – Moje powołanie rodziło się dość wcześnie, jeszcze w szkole podstawowej, zwłaszcza kiedy byłem ministrantem i obserwowałem życie księży, pośród których mogłem wtedy być i widziałem, że to byli wspaniali księża, pracujący w bardzo trudnych warunkach. Widziałem ich poświęcenie, ich oddanie się, to że zdecydowaną większość swojego czasu oddawali innym – to jakoś pociągało. Oczywiście, że trzeba było zmagać się z różnymi myślami, konfrontować je z innymi możliwościami życia, bo przecież jasne, że takie możliwości się jawiły, ale przyszedł moment kiedy po maturze trzeba było zdecydować: w tę albo w tę stronę. Wybrałem seminarium duchowne i przyznam, że nigdy tego nie żałowałem, ani nie żałuję – mówił.

Ukończył najstarsze poznańskie liceum – I Liceum Ogólnokształcące im. Karola Marcinkowskiego, maturę zdał w 1967 roku. Następnie podjął studia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym i na Papieskim Wydziale Teologicznym. W 1974 roku uzyskał licencjat z teologii na podstawie pracy „Problematyka osoby w filozofii Gabriela Marcela”. Podjął studia na Wydziale Filozofii Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego w Rzymie. Jego praca licencjacka „La filosofia del simbolo religioso di Paul Ricoeur” została wyróżniona złotym medalem Uniwersytetu Gregoriańskiego. Przed obroną pracy doktorskiej Jan Paweł II zapytał Marka Jędraszewskiego „No, co tam Marek? Jak tam z tym twoim Levinasem?”. Gdy przyszły metropolita odpowiedział, że niedługo będzie się bronić, Ojciec Święty odparł „Co? Bronić się? Ty masz zwyciężać!”. Praca doktorska „Le relazioni intersoggettive nella filosofia di Levinas” została nagrodzona złotym medalem Ojca Świętego Jana Pawła II. Abp Marek Jędraszewski otrzymał habilitację w 1991 na Wydziale Filozoficznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, na podstawie dysertacji „Jean-Paul Sartre i Emmanuel Levinas – w poszukiwaniu nowego humanizmu. Studium analityczno-porównawcze”, a tytuł naukowy profesora nauk teologicznych uzyskał w 2002 roku.

Jako wikariusz pracował w parafii św. Marcina w Odolanowie. W latach 1980-1996 był adiunktem na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Od roku 1980 do 1987 był prefektem Arcybiskupiego Seminarium Duchownego. 17 maja 1997 roku Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym Archidiecezji Poznańskiej, a 11 lipca 2012 roku Benedykt XVI powołał go na stanowisko metropolity łódzkiego. 8 grudnia 2016 roku Ojciec Święty Franciszek mianował abpa Marka Jędraszewskiego metropolitą krakowskim. Jednocześnie arcybiskup pełni ważne funkcje w Konferencji Episkopatu Polski.

Bóg zaprowadził abpa Marka Jędraszewskiego na tron biskupi metropolii krakowskiej, na którym wcześniej zasiadali m.in.: św. Stanisław, Adam Sapieha, św. Jan Paweł II. W swej posłudze metropolita zawsze jest otwarty na drugiego człowieka. Zapoczątkował comiesięczne spotkania w ramach „Dialogów”, gdy udziela odpowiedzi na wszelkie istotne pytania padające ze strony różnych osób. Podczas pikniku rodzinnego spotkał się z dziećmi, które również zadawały mu pytania dotyczące dzieciństwa, ale także niełatwych prawd wiary. Jego kalendarium jest zawsze wypełnione spotkaniami z wiernymi, celebracjami Mszy św. w związku z ważnymi okazjami, jubileuszami, rocznicami.  Arcybiskup wizytuje wiele parafii, udzielając młodym sakramentu bierzmowania. Jak mówił podczas czerwcowych “Dialogów”, te spotkania są szczególnie cenne, ponieważ pozwalają poznać różne wspólnoty parafialne i ich bogactwo.

W swym nauczaniu metropolita jednoznacznie broni ważnych wartości. Podkreśla znaczenie tradycyjnej rodziny, staje w obronie życia nienarodzonego oraz ładu moralnego. Podczas konferencji „Rodzina w społeczeństwie i państwie – aspekty filozoficzne, kulturowe, społeczne i prawne” mówił: – Duszą państwa jest autentyczne małżeństwo i rodzina. Przepisy biurokratyczne nie mogą tego ducha zabijać!

Wielokrotnie stawał w obronie najmniejszych i najsłabszych, mówiąc m.in.: – Być chrześcijaninem, przeżywać swoją chrześcijańską godność to także stać na straży życia drugiego człowieka. Głosząc Chrystusową naukę metropolita wzbudza sumienia wiernych, wskazując że nie może być wśród nich zgody na zwodnicze i fałszywe ideologie, które zadają kłam naturze człowieka.

Arcybiskup w swoich słowach nawiązuje również do nauczania jednego ze swych poprzedników, św. Jana Pawła II. Stale przypomina o wielkim dziedzictwie, które pozostawił wszystkim papież Polak i którego nie można nigdy zatracić. – Świadomi tego zobowiązania, które płynie od nas z pocałunku jakim wtedy Jan Paweł II obdarzył polską ziemię, zechciejmy po 40 latach przyjąć ciągle tak samo aktualną prawdę, którą wyraził na Błoniach: „Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni!” – mówił metropolita.

Często wskazuje na konieczność nieustannego dawania świadectwa o Chrystusie mimo wszelkich prześladowań i sprzeciwów ze strony współczesnego świata. – Tak wiele zależy od chrześcijaństwa. Tak wiele zależy od świadków Chrystusa. Od tego jak głęboko wierzą, jak silną mają nadzieję i niezłomną miłość – powiedział. Sam swoją postawą i głoszonym słowem staje się dla wszystkich znakiem sprzeciwu wobec zła i odważnym świadkiem Chrystusa.

W dniu 70. urodzin metropolity krakowskiego abpa Marka Jędraszewskiego wierni szczególnie pamiętają o nim w modlitwie, wypraszając potrzebne łaski w dalszej posłudze.