Ks. Duffè: potrzeba praktycznych wskazań realizacji Laudato si’

Sekretarz Dykasterii ds. Integralnego Rozwoju Człowieka zauważa, że dokument ukazuje się w szczególnym kontekście: poważnego kryzysu sanitarnego i społecznego, które znacznie rozszerzają kryzys ekologiczny i moralny, o którym mówi Laudato si’.

Ks. Duffè twierdzi, że przeżywamy obecnie doświadczenie kruchości, zarówno naszego ciała jak i naszych wzajemnych relacji. Dotyka ono również niewydolności systemów służby zdrowia oraz sposobu myślenia o rozwoju gospodarczym i społecznym. To doświadczenie kruchości budzi nieuchronnie strach i niepokój w obliczu przyszłości.

    „Wezwanie encykliki Laudato si’ do wsłuchania się zarówno w wołanie ziemi, jaki i wołanie ubogich nie tyle ma budzić strach, co raczej proponuje drogę nawrócenia. Wiemy, że ta droga istnieje jedynie dzięki tym, którzy ją podejmują. Dzisiaj Laudato si’ może przynosić owoce nawrócenia, jeśli świadkowie podejmą drogę, która została wyznaczona przez ten dokument. «Świadkowie» czyli «ci, którzy przekazują», «ci, którzy proponują», «ci, którzy decydują i podejmują działanie». Kim są ci świadkowie? – pyta ks. Duffè. To są uczestnicy życia gospodarczego i politycznego; to są wspólnoty lokalne, ze swoją pamięcią i nadziejami. To są Kościoły; są to również młodzi, ale także starsi, bo, jak mówi Papież Franciszek w adhortacji Christus vivit, aby młodzi mogli marzyć o świecie jutra, trzeba, aby starsi kontynuowali marzenia również o świecie dzisiejszym.“