Jak chronić dzieci przed pornografią

O tym, że pornografia uzależnia w ten sam sposób, co narkotyki pisaliśmy w poprzednim miesiącu. W naszym tekście zatytułowanym „Pornografia zagraża zdrowiu” podkreślaliśmy, że pornografia to nie tylko kwestia moralna. To źródło uzależnienia i zniewolenia. Coraz częściej jest udostępniana pornografia w wydaniu najbardziej drastycznym. Przedstawiane są sceny gwałtów na nieletnich, napaści seksualne, niewolnictwo i przemoc seksualna. Przemysł pornograficzny sięga nawet po animacje, tak aby swoje treści kierować specjalnie do małych dzieci.

Pornografia zagraża zdrowiu

Dziecko nie jest w stanie właściwie rozeznać zagrożeń. Co ważne, aby chronić własne dzieci nie musimy kontrolować ich zachowań. Czasem wystarczy kontrola rodzicielska smartfona. Czy korzystasz z tego narzędzia? Nie? Oznacza to, że zgadzasz się na to, by dziecko miało nieograniczony dostęp do obscenicznych treści, z których zapewne stworzy „własny teatr seksualnej grozy”.

W niniejszym artykule pokazujemy, jak w prosty sposób ustrzec dzieci przed niechcianymi treściami w Internecie.

Musimy działać!

Bez twojego działania jest bardzo prawdopodobne, że jeszcze przed ukończeniem 12 roku życia twoje dziecko zetknie się z pornografią. Równie prawdopodobne jest, że takie treści po raz pierwszy zobaczy na ekranie domowego komputera!

Istnieją statystyki, które wskazują liczbę 34% internautów, którzy „normalnie” korzystając z komputera natrafiają na niechciane i niezamierzone treści pornograficzne. Jeśli nie zdarzy się to przypadkiem, to i tak szansa, że twoje dziecko trafi na strony porno jest ogromna. Wystarczy, że któregoś dnia wpisze w wyszukiwarkę słowo „porno”, które na przykład usłyszało od kolegi, i ma dostęp do ogromnej ilości stron pornograficznych.

Ponad 12% wszystkich stron internetowych to porno, 25% wszystkich wyszukiwań w Internecie to porno, 35% wszystkich ściągnięć z Internetu to pornografia.

Kontrola rodzicielska smartfona

Dla 43% chłopców w wieku 14-16 lat do treści pornograficznych dociera przez telefon komórkowy. Jak więc zabezpieczyć telefon dziecka przed dostępem do niewłaściwych treści? Najprostszym, choć nie doskonałym, sposobem jest wykorzystanie ustawień kontroli rodzicielskiej.

Kontrola rodzicielska to nazwa grupy ustawień telefonu, która pozwala kontrolować zawartość, którą dziecko może zobaczyć. W połączeniu z ustawieniami prywatności mogą one pomóc chronić dzieci przed rzeczami, których nie powinny widzieć ani doświadczać online.

Narzędzia ochrony/kontroli rodzicielskiej pozwalają ograniczać dzieciom dostęp do poszczególnych typów treści (np. dotyczących pornografii, narkotyków, etc) i kontrolują częstotliwość i długość czasu spędzanego w Internecie. Ważne, aby pamiętać, iż „kontrola rodzicielska” powinna być ustawiona na każdym urządzeniu, z którego korzysta Twoje dziecko: (telefon komórkowy, tablet i konsole do gier – zarówno domowe, jak i podręczne oraz smartTV).

Jak to zrobić? 

W instrukcji obsługi danego urządzenia z pewnością można znaleźć instrukcje lub też wspomóc się wiadomościami z Internetu. My podajemy instrukcję krok po kroku jak kontrole rodzicielską uruchomić w telefonach z najbardziej popularnym systemem Android.

W smartfonach z system Android dostęp do narzędzi kontroli rodzicielskiej uzyskujemy poprzez zalogowanie w sklepie Play. Nie ma dostępu do narzędzi kontroli rodzicielskiej z poziomu ustawień samego urządzenia! 

Można takich ustawień dokonać zdalnie, bez fizycznego dostępu do urządzenia, ale tylko za pośrednictwem dodatkowej aplikacji oferowanej przez Google. Family Link, bo tak się nazywa, umożliwia rodzicom nastolatków i młodszych dzieci wprowadzenie reguł korzystania z urządzeń cyfrowych dla całej rodziny, takich jak blokowanie pobrań ze sklepu Play, kontrola czasu spędzanego w Internecie, blokada urządzenia oraz ustalanie lokalizacji.

A oto kolejne kroki, które należy wykonać, aby skutecznie uruchomić „kontrolę rodzicielską w telefonie z systemem Android, bez konieczności instalowania dodatkowej aplikacji. Niezbędne jest posiadanie lub założenie konta. Do tego potrzeba adresu e-mail i hasła do konta Google, które jest przypisane do konkretnego telefonu. 

Krok po kroku

1. Podczas konfigurowania telefonu należy przypisać konto Google do danego urządzenia. Można wykorzystać własne konto Google lub utworzyć konto przypisane do telefonu dziecka. Ważne, aby aktywować kod PIN na urządzeniu, dla którego ustawiamy kontrolę rodzicielską.

2. Następnie uruchamiamy aplikację Google „Sklep Play” na telefonie dziecka.

3. W lewym górnym rogu widzimy ikonę „menu”.

4. Po kliknięciu w ikonę Menu i rozwinięciu opcji, w dolnej jego części odnajdujemy „Ustawienia”. Klikamy.

5. W sekcji „Ustawienia” przewiń w dół i wciskamy ustawienia „Kontroli rodzicielskiej”.

6. Uruchamiamy kontrolę rodzicielską, przesuwając znacznik w prawo.

7. Po aktywacji zostaniemy poproszeni o utworzenie kodu PIN.

8. Następnie wybieramy ograniczenia dla poszczególnych mediów spośród: „Aplikacje i gry”, „Filmy”, „TV”, „Czasopisma” i „Muzyka”, do których dostęp odbywa się za pośrednictwem sklepu Play. O poziomach ograniczeń piszemy w kolejnej części artykułu „Jak czytać oznaczenia wiekowe PEGI?”.

9. Kolejnym krokiem jest wprowadzenie konieczności weryfikacji hasła do konta Google podczas dokonywania zakupów. W tym celu wracamy do menu „Ustawienia” w aplikacji „Sklep Play” (kroki 2-4).

10. Przewijamy w dół i wybieramy „Wymagaj uwierzytelnianie podczas zakupów”.

11. W wyskakującym okienku „Wymagaj uwierzytelnienia” wybieramy wymaganie hasła do konta Google dla wszystkich zakupów.

12. Na koniec blokujemy możliwość instalowania aplikacji z usług innych niż „Sklep Play”, dla którego nałożyliśmy ograniczenia. Tym razem robimy to z poziomu urządzenia (telefonu dziecka). Wybieramy „Ustawienia”.

13. Z menu „Ustawienia” przewijamy w dół do „Blokowanie ekranu i bezpieczeństwo”.

14. Przewijamy w dół do nazw sekcji „Nieznane źródła”. Opcja ta powinna pozostać wyłączona.

Jak czytać oznaczenia wiekowe PEGI?

We wrześniu 2009 oznaczenia PEGI zostały uznane za jedyne oficjalnie obowiązujące w Polsce. Przy opracowaniu systemu pracowali reprezentanci różnych grup społecznych, w tym kościoła, stowarzyszeń rodzicielskich oraz badaczy: psychologów, socjologów i medioznawców, co oznacza, że system jest bardzo rzetelny. System jest wykorzystywany nie tylko do klasyfikacji gier komputerowych, ale także w odniesieniu do innych mediów: filmów, książek i czasopism. 

Co mówią nam poszczególne oznaczenia?

PEGI 3 – wskazują na multimedia odpowiednie dla wszystkich grup wiekowych. Gra lub film nie powinny zawierać dźwięków ani obrazów, które mogą przestraszyć dziecko. Dopuszczalna jest pewna ilość przemocy (w komicznym lub dziecięcym kontekście). Nie powinny w niej występować wulgaryzmy.

PEGI 7 – jest właściwe dla gier i filmów, które zawierają dźwięki lub sceny mogące przerazić młodsze dzieci. W grach ze znakiem PEGI 7 dopuszczalne są bardzo łagodne formy przemocy (niedosłowne, nieprzedstawione szczegółowo, nierealistyczne).

PEGI 12 – to oznaczenie kolejnej kategorii wiekowej, w której znajdą się multimedia pokazujące przemoc wobec postaci fantastycznej nieco bardziej dosłownie i/lub przemoc wobec postaci o ludzkim wyglądzie. Pojawić się mogą odwołania do seksu lub pozy seksualne, jednak wulgaryzmy muszą mieć łagodny charakter w tej kategorii wiekowej. W grach obecne mogą być również gry hazardowe, które w rzeczywistości są rozgrywane w kasynach lub punktach gier, np. gry karciane, w które w rzeczywistości gra się na pieniądze.

PEGI 16 – to znak nadawany, jeżeli przemoc lub czynność seksualna wygląda tak jak w rzeczywistości. Gry przeznaczone dla kategorii 16 mogą zawierać bardziej rażące wulgaryzmy, zawierać treści o grach losowych, paleniu tytoniu, piciu alkoholu lub zażywaniu narkotyków.

PEGI 18 – oznaczone są multimedia dla dorosłych. Za takie uznaje się gry zawierające poziom przemocy, który należy uznać za daleko posuniętą przemoc, zabijanie bez oczywistego motywu lub przemoc wobec bezbronnych postaci. Do tej kategorii zalicza się również gry gloryfikujące zażywanie narkotyków i dosłowne sceny seksualne.

Dodatkowo stosuje się deskryptor „seks”, który może towarzyszyć znakowi PEGI 12, jeżeli gra zawiera pozy seksualne lub odwołania do seksu, znakowi PEGI 16, jeżeli w grze występuje nagość o charakterze erotycznym lub stosunek płciowy z widocznymi organami płciowymi, lub znakowi PEGI 18, jeżeli w grze występuje dosłowna aktywność seksualna. 

Sceny nagości bez kontekstu seksualnego nie wymagają specjalnego ratingu wiekowego, a deskryptor nie jest wówczas konieczny.

Rodzicielska troska i rozmowa

Troskliwi rodzice, oprócz podstawowego narzędzia ochrony dzieci w Internecie powinni także rozważyć wykorzystanie innych dostępnych rozwiązań, takich jak:

1. blokowanie wyskakujących okienek w przeglądarce internetowej, by utrudnić dostęp do pornografii przez przypadkowe kliknięcie nieodpowiednich reklam w wyskakujących oknach;
2. wykorzystanie bezpiecznych wyszukiwarek, zawierających filtry blokujące pornografię, takich jak „Kiddle” lub „KidsSearch.com”;
3. specjalne aplikacje służące do kontrolowania odwiedzanych stron internetowych i uruchamianych programów.

Jednakże pamiętajmy, że żadne rozwiązania technologiczne nie będą wystarczające, gdy zabraknie zwykłej rodzicielskiej troski i uważności. Szczera i otwarta rozmowa o zagrożeniach czyhających na nasze dzieci i szkodliwym wpływie pornografii okaże się równie skuteczna, bo pozwoli dziecku samemu rozeznawać i dokonywać właściwej oceny w sytuacjach niebezpieczeństw i zniewoleń.

Partnerem akcji „Zawsze bezpieczny” jest PZU SA.