Otoczmy modlitwą nienarodzone dzieci i ich rodziców!

Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańca oraz krótkiej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. . Do modlitw można dołączyć dowolnie wybrane dobre postanowienia.

Aby podjąć duchową adopcję, należy złożyć uroczyste przyrzeczenie w kościele. Możliwe jest też złożenie go prywatnie.

Modlitwa duchowej adopcji ma wielką siłę. Otoczenie modlitwą poczętego życia to wyraz miłości i ochrona dziecka przed zabiciem. Skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa.

Osoby, które podejmą duchową adopcje, zobowiązują się do codziennego odmawiania jednej tajemnicy różańca i modlitwy:

„Panie Jezu za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi, która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem świętego Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i które duchowo adoptowałem. Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę, aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.”

Duchową adopcję może podjąć każdy – osoby świeckie, konsekrowane, mężczyźni, kobiety, ludzie w każdym wieku. Jedynie dzieci podejmują ją pod opieką rodziców. Mogą się włączyć także osoby w związkach niesakramentalnych i rozwiedzione.

Źródło: duchowaadopcja.info