Polacy w pracy zdalnej – jak żyliśmy podczas lockdownu?

Pracownia badawcza IRCenter sprawdziła, jak ten czas oceniają osoby pracujące zdalnie z dziećmi uczącymi się zdalnie oraz osoby bez dzieci lub z dziećmi uczącymi się stacjonarnie.

To tylko niektóre wnioski z raportu pracowni badawczej IRCenter, która przygotowała raport „Polacy w pracy zdalnej. Jak żyliśmy podczas lockdownu?”. Raport powstał na zlecenie nju mobile.

Z czego było najtrudniej zrezygnować?

Ponad połowa respondentów w obu badanych grupach deklaruje, że najbardziej brakowało im spotkań towarzyskich, nieco mniej osób wskazywało na posiłki w restauracji, spotkania rodzinne oraz wyjścia z domu. Wyjazdy zagraniczne i krajowe zaznaczyło średnio 40 proc. ankietowanych w obu grupach, a ograniczenia związane z uprawianiem sportu doskwierały 34 proc. respondentów, podobnie jak brak udziału w imprezach masowych.

Najmniej brakowało nam pracy w biurze – bez względu na to, czy pracowaliśmy w domu z dziećmi czy bez dzieci uczących się zdalnie. Średnio poniżej 15 proc. respondentów uznało, że z tego najtrudniej było im zrezygnować. Na uczestnictwo w obrządkach religijnych wskazało 16 proc. ankietowanych w grupie z dziećmi i 11 proc. w grupie bez dzieci. 

Praca zdalna z dziećmi i bez dzieci – podobieństwa i różnice

Osoby pracujące zdalnie, których dzieci pozostawały w nauczaniu domowym, poświęcały więcej czasu na gotowanie, sprzątanie, zajmowanie się domem i dziećmi niż osoby z grupy drugiej. Co druga osoba pracująca z dziećmi uczącymi się w domu wskazała, że przybyło jej właśnie tych obowiązków. Jednocześnie osoby z dziećmi, deklarujące, że pracują więcej niż przed lockdownem, poświęcały średnio o 2,5 godziny dziennie więcej na pracę zawodową niż przed pandemią. Nic więc dziwnego, że ci respondenci czują się bardziej przeciążeni i mniej akceptują zdalny model pracy niż przedstawiciele drugiej grupy. 

Znacznie więcej czasu poświęcaliśmy też rozrywce. Można pokusić się o stwierdzenie, że życie osób pracujących zdalnie z dziećmi zmieniło się w większym stopniu niż w przypadku osób, które pracowały bez dzieci lub dzieci uczyły się poza domem.

Osoby z dziećmi oglądały więcej filmów na płatnych i bezpłatnych serwisach oraz więcej telewizji. Częściej deklarują, że czytały więcej wiadomości w internecie, angażowały się w aktywności w social mediach i grały w gry na telefonie lub konsoli. Co druga osoba w tej grupie deklaruje, że oglądanie filmów i czytanie wiadomości zajmowało jej więcej czasu niż przed pandemią, w grupie drugiej jest to około 40 proc.

Jak Polacy oceniają pracę zdalną?

Akceptację dla zdalnego modelu pracy po ponad roku pandemii częściej wyrażają osoby pracujące bez dzieci lub których dzieci uczyły się poza domem. 80 proc. osób w tej grupie deklaruje, że akceptuje ten model pracy. W grupie rodziców z dziećmi jest to 66 proc.. Również w grupie osób z dziećmi jest większy odsetek badanych, którzy raczej nie akceptują lub całkowicie nie akceptują pracy z domu (23 proc. do 12 proc. wśród osób bez dzieci). Około 40 proc. ankietowanych nie ma zdania.

Z czym kojarzy nam się praca zdalna?

Przede wszystkim z wygodnym strojem i brakiem konieczności kupowania nowych ubrań do pracy. Około 80 proc. respondentów kojarzy pracę z domu z komfortowym ubiorem, może to oznaczać, że polubiliśmy wygodny dres i domowy wizerunek. Jednocześnie około 65 proc. badanych wskazuje, że brakuje im kontaktu ze współpracownikami. Z czym jeszcze kojarzymy pracę zdalną?

• więcej czasu dla rodziny – tak uważa co druga ankietowana osoba;
• więcej czasu poświęcanego obowiązkom zawodowym – ponad 40 proc. odpowiedzi;
• większa skuteczność zawodowa – ocenia średnio 35 proc. badanych, przy czym warto zauważyć, że z tym stwierdzeniem zgadza się o 5pp więcej osób w grupie pracujących zdalnie bez dzieci.

Więcej wniosków po ponad roku lockdownu w raporcie na zlecenie nju mobile na stronie: https://www.njumobile.pl/artykul/raport-ircenter.

Raport na zlecenie nju mobile: „Polacy w pracy zdalnej. Jak żyliśmy podczas lockdownu?” został przygotowany na bazie badania IRCentrum przeprowadzonego w lutym 2021 roku na grupie 1000 respondentów (kobiety i mężczyźni w wieku 25-55 lat) za pomocą metodologii CAWI – standaryzowanych wywiadów kwestionariuszowych wspomaganych komputerowo. Badaniem objęte zostały dwie grupy: osoby pracujące zdalnie, których dzieci uczyły się zdalnie oraz osoby pracujące zdalnie bez dzieci lub z dziećmi, które uczyły się stacjonarnie.

Źródło informacji: IRCenter