Wizjonerka, lekarka, pisarka, znawczyni nauk przyrodniczych – św. Hildegarda z Bingen

Jej kult liturgiczny rozszerzył 10 maja 2012 na cały Kościół Benedykt XVI, który uważa ją za jedną ze swoich mistrzyń duchowych; 7 października tegoż roku włączył ją – jako czwartą kobietę – do grona 35 doktorów Kościoła. W krajach języka niemieckiego Hildegarda jest od wieków czczona jako święta.

Urodziła się 16 września 1098 roku w Bermersheimie w Hesji jako dziesiąte dziecko wysokiego urzędnika cesarskiego. Już jako siedmioletnie dziecko poświęcono ją Bogu, a jej wychowaniem zajęła się benedyktynka Jutta ze Spanheimu. Od tego czasu wychowywała się w opactwie benedyktyńskim w Disibodenbergu. W wieku 15 lat Hildegarda, która od młodości doznawała mistycznych wizji, zdecydowała się na prowadzenie życia mniszego. W 1147 roku założyła klasztor w Rupertsbergu koło Bingen nad Renem. W 1165 roku powołała kolejny klasztor w Eiblingenie k. Rüdesheimu i to w nim zmarła 17 września 1179 roku.

Sławę w krajach języka niemieckiego przyniosły jej charyzmatyczny wystąpienia, w których nie tylko wzywała do nawrócenia zwykłych ludzi, ale także krytykowała wysokich duchownych. W średniowieczu panowała opinia, że kobiety w ogóle nie były zdolne do własnego myślenia teologicznego. Hildegarda określiła się zatem jako „niewykształcona” i w swoim nauczaniu nawiązywała do wizji, których doświadczała od wczesnego dzieciństwa. Szukało u niej rady coraz więcej osób.

Do dziś zachowało się wiele dzieł tej sławnej zakonnicy z dziedziny religii, medycyny, muzyki, etyki i kosmologii, cieszących się obecnie dużą popularnością. Na szczególną uwagę zasługuje trylogia: „Scivias” (1141-51), „Liber vitae meritorum” (1158-63) i „Liber divinorum operum simplicis hominis” (1163-73). Hildegarda z Bingen interesowała się również przyrodą, była pierwszą badaczką niemieckiej fauny i flory. Do dziś popularne są formułowane przez nią zasady medycyny naturalnej. Coraz większym zainteresowaniem cieszą się np. rekolekcje połączone z postem według tej świętej.

W Polsce znane są liczne, opracowane w formie poradników, jej książki, np. „Medycyna dla kobiet”, „Przyrodolecznictwo”, „Program zdrowia Hildegardy z Bingen”, „Zioła z apteki św. Hildegardy” oraz bioprodukty oparte na recepturach świętej z Bingen.

W Legnicy działa Polskie Centrum św. Hildegardy, założone przez Alfredę Walkowską, absolwentkę Papieskiego Wydziału Teologicznego (PWT) we Wrocławiu. Stawia sobie ono za zadanie propagowanie nie tylko kultu świętej, ale także wypracowanej przez nią medycyny, opartej na powrocie do natury. Jej system leczenia znajduje praktyczne zastosowanie przez przywracanie harmonii ciała i ducha przy użyciu w pełni naturalnych, autentycznych metod średniowiecznej wizjonerki.

Dr Walkowska od ponad 25 lat popularyzuje w naszym kraju i za granicą wiedzę o niemieckiej benedyktynki. Jest dyrektorem studium św. Hildegardy w Katedrze Nowej Ewangelizacji PWT we Wrocławiu. Od 2007 roku jest związana z Benedyktyńskim Instytutem Kultury w Tyńcu przez zainicjowanie i prowadzenie warsztatów oraz rekolekcji z postem według św. Hildegardy. Zapoczątkowała falę ogromnego zainteresowania Świętą znad Renu w Polsce swoją książką „Powrót do harmonii”. Była to pierwsza polska prezentacja programu zdrowia według św. Hildegardy.