Dzieje pisane ogniem. Święto Ogniowe w Żorach – jedyne takie święto na świecie

Na całym świecie nie ma takiego święta jak w Żorach na Śląsku. Co roku, 11 maja, obchodzone jest tam Święto Ogniowe. To wierność przysiędze, którą złożyli Panu Bogu przodkowie.

Ta wiekowa już tradycja zaczęła się od wielkiego pożaru, który wybuchł w Żorach 11 maja 1702 roku i strawił sporą część tego miasta, głównie centrum. Wówczas mieszkańcy miasta zebrali się spontanicznie i przeszli w błagalnej procesji. Złożyli Panu Bogu przysięgę, że będą chodzili w uroczystej procesji ku Jego chwale co roku, prosząc, aby uchronił ich miasto od tak ogromnych pożarów. I tak już to trwa wiek za wiekiem. Procesje przerwały lata okupacji hitlerowskiej. Później ta tradycja znowu była kontynuowana (problemy wystąpiły później jedynie przez walkę „władzy ludowej” z Kościołem).

Nawet pandemia koronawirusa tak naprawdę nie przerwała tradycji, bo choć była wówczas niemożliwa liczna procesja wokół Rynku, to ks. Stanisław Gańczorz z parafii świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach, mieszczącej się tuż przy Rynku, sam wyszedł z Najświętszym Sakramentem, aby Jezus pobłogosławił miasto. To właśnie w tej parafii co roku odprawiana jest uroczysta Eucharystia. Obecni są na niej księża z całego miasta, przyjeżdża ks. biskup, przybywają władze miasta Żory, strażacy i oczywiście mieszkańcy Żor. W tym roku już wszyscy razem znowu po Mszy św. udadzą się wypełnić śluby przodków, czyli przejdą dookoła Rynku w błagalnej procesji.

Obecnie Żory starają się o wpisanie Święta Ogniowego na listę „Niematerialnego dziedzictwa kulturowego”. Więcej na temat tego niezwykłego święta można przeczytać w obszernym artykule Tomasza Góreckiego, pracownika Muzeum Miejskiego w Żorach, który opisuje dzieje miasta, znaczone ogniem: Dzieje ogniem znaczone – odrobina historii Żor, z okazji Święta Ogniowego.