Ewangelia na Niedzielę: Jak nie zginąć, ale osiągnąć życie?

1. Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni?

W czasach Jezusa, podobnie jak dziś, ludzie nie mieli ochoty zastanawiać się nad swoimi grzechami i aby o nich nie myśleć, skupiali uwagę na bieżących wydarzeniach. Przyszli do Jezusa z najnowszymi sensacjami o mężczyznach, których Piłat kazał zgładzić, o zawaleniu się wieży w pobliżu sadzawki Siloe w Jerozolimie… Jezus kieruje ich myśli z sensacji na Słowo Boże: Ono zawsze jest ratunkiem od prawdziwej tragedii i od zguby wiecznej. 

Czy ufam, że Bóg ma moc przeprowadzić nas przez każdą „ciemną dolinę?”, a Jego słowo daje życie wieczne, nawet, gdy tracimy życie doczesne?

2. A od figowego drzewa uczcie się przez podobieństwo!

Chrystus zapewnia o przyjściu swego Królestwa, znowu uwagę uczniów kieruje na to właśnie drzewo figowe. Gdy jego gałązka staje się soczysta i liście wypuszcza, poznajecie, że zbliża się lato. 

Tak samo i wy, kiedy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach.

Drzewo figowe odrodzi się, nie umrze na wieki. Taka jest moc Bożego Miłosierdzia! 

Życie bez nawrócenia jest tylko pozorne – jak drzewo zasadzone w winnicy, które nie owocuje. Ufność w Boże Miłosierdzie to nie tylko ratunek dla świata, jak czasem górnolotnie powtarzamy. To ratunek dla mnie na każdy zwyczajny, szary dzień mojego życia. 

My na podobieństwo figowego drzewa możemy odrodzić się, wypuścić nowe liście, pąki, kwiaty i wydać owoce – słodkie, sycące.

To wszystko może sprawić nasza ufność w Boże Miłosierdzie!

Centrum Formacji Duchowej, Salwatorianie - Kraków