Marszałek Sejmu Szymon Hołownia poinformował, że kieruje do dalszej procedury w komisji odpowiedzialności konstytucyjnej wstępny wniosek o postawienie przed Trybunałem Stanu prezesa NBP Adama Glapińskiego. Przyznał jednak, że są wątpliwości powodujące „ryzyko dla wniosku”.
W czwartek Prezydium Sejmu zadecydowało o skierowaniu wstępnego wniosku o TS dla prezesa NBP do komisji odpowiedzialności konstytucyjnej.
„Opatrzę go pismem, w którym wskażę na wszystkie wątpliwości podniesione przez biuro legislacyjne i biuro ekspertyz, i oceny skutków regulacji” – powiedział Hołownia.
Jak wyjaśnił, w ocenie prezydium, ale i prawników sejmowych, wątpliwości te „mogą spowodować ryzyko dla tego wniosku, jeżeli miałby stać się wnioskiem końcowym przed Trybunałem Stanu”. Dodał, że decyzję podejmie komisja.
Pod koniec marca br. wniosek o postawienie przed TS prezesa NBP złożyło 191 posłów koalicji rządzącej. Adamowi Glapińskiemu zarzucono naruszenie konstytucji i ustaw, m.in. poprzez pośrednie finansowanie deficytu budżetowego w ramach skupu aktywów w latach 2020-2021, co praktykowało w okresie pandemii wiele państw UE. Prowadzenie skupu miało być dokonywane bez „należytego upoważnienia” od Rady Polityki Pieniężnej. Innym zarzutem jest brak apolityczności.
Zdaniem zarządu NBP wniosek jest próbą wpłynięcia na bank. Opozycja podnosi, że rząd chce usunąć Glapińskiego, bo ten sprzeciwia się wprowadzeniu w Polsce waluty euro. Znany prawnik mec. Bartosz Lewandowski zwraca uwagę, że decyzje NBP podejmowane są kolegialnie, więc nie można indywidualnie stawiać przed TS prezesa.
„Prezes NBP jest jednym z organów banku centralnego obok Zarządu i Rady Polityki Pieniężnej – tłumaczył Lewandowski w portalu X. – Wchodzi w skład tych organów kolegialnych, gdzie decyzje podejmowane są WSPÓLNIE! Delikt konstytucyjny i odpowiedzialność z tego tytułu ma charakter indywidualny i zawiniony. Odpowiedzialność konstytucyjna «nie może być ponoszona solidarnie, gdyż ma (…) na celu wskazanie osoby winnej popełnienia konkretnego czynu i jej ukaranie» (S. Grabowska, Modele odpowiedzialności konstytucyjnej prezydenta we współczesnych państwach europejskich, Toruń 2012, s. 23)”.
Źródła: PAP, x.com