Włoski Kongres Powołaniowy

O swym doświadczeniu ponad 20 lat pracy apostolskiej w Albanii mówił ordynariusz tamtejszej diecezji Lezha [читай: Ле́жа] bp Ottavio Vitale. Włoski zakonnik ze zgromadzenia rogacjonistów przybył do tego kraju krótko po tym, jak uwolnił się on od komunizmu. „Zastałem kraj w naprawdę złym stanie, z wielkim ubóstwem, ale też z godnością. Obawiałem się, że nie stoję na wysokości zadania” – mówił misyjny biskup na albańskiej ziemi. Wskazał na znaczenie, jakie dla odrodzenia tamtejszego Kościoła miała wizyta Jana Pawła II w 1993 r. Podkreślił, że współistnieją tam w pokoju różne religie, silna jest wiara ludu, a młodzież pragnie, by mówić jej o Chrystusa.

Świadectwo z Ziemi Świętej złożyła hiszpańska kombonianka. S. Alicia Vacas Moro przez 7 lat pracowała w Egipcie, a później w Jerozolimie i w Strefie Gazy. Wśród cierpień wynikających z konfliktu izraelsko-palestyńskiego niosła pomoc ludności chrześcijańskiej i muzułmańskiej. „Gaza, którą zastałam, była taka, jak dzisiaj Aleppo – mówiła zakonnica. – Jako siostry miałyśmy rękę wyciągniętą do wszystkich, niezależnie od narodowości czy wiary, ponad murem dzielącym Izraelczyków i Palestyńczyków. Jesteśmy na tamtych ziemiach po to, by dawać świadectwo pojednania, prawdy i pokoju, a nie, aby opowiadać się po jednej czy drugiej stronie” – uważa s. Alicia.

ak/ rv