Facebook i Google próbują cenzurować chrześcijan, Internet przestaje być ostoją wolności

Google to pasożyt, złodziej i cenzor. Samodzielnie nic nie tworzy, żywi się jedynie tym, co stworzą inni. Zabiera reklamy innym mediom, a do tego decyduje, co będzie czytane, a co nie. Jego działanie opiera się na nadużywaniu swojej dominującej pozycji.

Choć wyszukiwarka Google opiera się na działaniu algorytmów, a te ciągle są dostosowywane do rzekomej obiektywności, w praktyce zaprogramowane przez ludzi maszyny dążą w konkretnym kierunku, którym jest cenzurowanie wszystkich chrześcijańskich treści. Myśl chrześcijańska jest systematycznie marginalizowana w wynikach wyszukiwania Google, eksponuje się tylko głosy chrześcijan-dziwaków, czyli postępowców. Z pomocą Facebooka, Twittera i weryfikatorów (czyli cenzorów) Google skazuje na marginalizację każdą stronę, która myśli samodzielnie.

Oburzenie tą sytuacją rzadko jest podejmowane przez prasę. Można by się zastanawiać, dlaczego, ale odpowiedź jest prosta: dzisiejsze media stały się zakładnikiem Google. Protest mógłby poskutkować ucięciem zasięgów o połowę albo i więcej. Po ostatniej zmianie algorytmu (4 grudnia 2020 r.) wiele portali straciło nawet dwie trzecie swoich odbiorców.

W Hiszpanii weryfikatorzy, czyli agencje EFE, RTVE, a także osoby prywatne pracujące w La Sexta oraz rodziny Any Pastor i Antonio Garcíi Ferrerasa (założyciele serwisów Newtral i Maldita – ten drugi był finansowany przez George’a Sorosa) pracują nad demaskowaniem oszustw. Przynajmniej z założenia, bo w rzeczywistości zwalczają opinie, które im się nie podobają. Powołując się na standardy społecznościowe, orzekają, co jest prawdą, a co nią nie jest.