Jeden z pionierów badań nad zjawiskiem migracji w Kościele, gorliwy biskup dbający o katechizację swoich wiernych, docierający także do odległych górskich parafii, wkrótce zostanie kanonizowany
„Ludzie modlą się już do niego, jak do świętego, uważają go za patrona migrantów. To wynika z uczuć, jakie bł. Scalabrini żywił wobec tych, którzy migrowali. Dziś przekształcają się one w działanie i liczne inicjatywy podejmowane na rzecz wędrujących za lepszym losem” – powiedział Radiu Watykańskiemu postulator generalny procesu kanonizacyjnego Jana Chrzciciela Scalabriniego.
Jak podkreślił o. Graziano Battistelli, nowy święty nie od razu po przyjęciu święceń mógł realizować silnie odczuwane powołanie misyjne. Przez wiele lat pracował najpierw w Como, pełniąc wiele duszpasterskich posług. W wieku zaledwie 36 lat został ordynariuszem Piacenzy. „Starał się być biskupem wychodzącym. Pięciokrotnie odwiedził 365 parafii swojej diecezji, w tym te w górach, gdzie przed nim nie dotarł żaden biskup” – powiedział skalabrynianin.
Jan Chrzciciel Scalabrini urodził się 8 lipca 1839 r w prowincji Como we Włoszech. Urząd biskupa Piacenzy sprawował przez 10 lat. Papież Pius IX nazwał go „apostołem katechizmu”, ponieważ przywiązywał wielką wagę do podstawowej edukacji chrześcijańskiej, co doprowadziło go do założenia pierwszego we Włoszech czasopisma katechetycznego. W 1887 r. założył zgromadzenie Misjonarzy św. Karola, które miało służyć emigrantom. Siedem lat później powstała żeńska gałąź zgromadzenia. W 1901 r. Scalabrini wypłynął z Genui, aby dołączyć do włoskich emigrantów w Stanach Zjednoczonych. Był jednym z pionierów badań nad zjawiskiem migracji w Kościele. Jest autorem jednej z pierwszych włoskich ustaw na ten temat, ogłoszonej w 1901 roku. Do pierwszych dziesięciu misjonarzy wyjeżdżających do Ameryki w lipcu 1888 roku powiedział: „Pole otwarte dla waszego zapału nie ma granic. Trzeba wznosić świątynie, otwierać szkoły, budować szpitale, zakładać sierocińce. Tam obecne są nieszczęścia, na które trzeba sprowadzić dobroczynny wpływ chrześcijańskiego miłosierdzia”. Jan Scalabrini zmarł 1 czerwca 1905 r., w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. W 1997 r. św. Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym.