Św. Paweł od Krzyża nauczył się mądrości w Ranach Chrystusowych. Kim był Łowca Dusz?

Paweł Danei był człowiekiem rozmiłowanym w Krzyżu Chrystusa. Ten wielki mistyk chrześcijański urodził się w 1694 roku we włoskim Piemoncie. Źródła o nim podają, że „gdy miał 26 lat, ukazała mu się Matka Boża odziana w czarną szatę ze znakiem Męki Jezusa na piersi, znakiem krzyża i serca z napisem: JESU XPI PASSIO (Jezusa Chrystusa Męka). Poleciła, by założył zakon, którego członkowie, odziani w podobny strój, będą nieustannie zachowywać w sercu pamięć Męki Jezusa. W kolejnych wizjach otrzymywał światło i pouczenia dotyczące reguły zakonnej i apostolstwa".

Brewiarz mówi z kolei o tym, że „23 kwietnia 1719 r. z rąk biskupa Aleksandrii, Arboriusza z Gattinara, otrzymał sakrament bierzmowania. Tenże biskup, kiedy Paweł otworzył przed nim swoje sumienie, 22 listopada 1720 r. wręczył mu czarny habit z napisem: Jesu Christi Passio (Męka Jezusa Chrystusa). Paweł udał się do Castellazzo, gdzie przy kościółku św. Karola i św. Anny założył sobie pustelnię w ciasnej celi. Tu w 1721 r. napisał Diariusz (Dziennik duchowy) i reguły dla nowego zakonu. Za zezwoleniem biskupa głosił też kazania w okolicy. Wraz ze swoim młodszym bratem, Janem Baptystą, udał się do Rzymu, by prosić o zatwierdzenie nowego zakonu. Nie przyjęto go jednak. Było ich bowiem tylko dwóch. Z Rzymu Paweł udał się do Gaety, do sanktuarium Matki Bożej, a potem przez trzy lata przemierzał Włochy: od Piemontu i Ligurię po Neapol i Foggia, nawołując do pokuty i umiłowania ukrzyżowanego Zbawiciela. W roku 1725 udał się ponownie do Rzymu. Od Benedykta XIII otrzymał ustne zezwolenie na gromadzenie uczniów. W tym samym czasie oddawał się posłudze chorym w szpitalach rzymskich i prywatnie pogłębiał studia teologiczne. 7 czerwca 1727 r. sam Benedykt XIII udzielił mu święceń kapłańskich".

Św. Paweł nauczał, że „bardzo pożyteczną i świętą rzeczą jest rozmyślać o Męce Pana i nad nią się zastanawiać, albowiem na tej drodze dochodzi się do nadprzyrodzonej łączności z Bogiem. W tej świętej szkole nabywa się prawdziwej mądrości. Tam wyuczyli się jej wszyscy święci”. Żarliwie głosił Ukrzyżowanego Pana i wzywał do pokuty. Nie wszyscy duchowni byli przychylni temu, że chodził od wioski do wioski i od miasta do miasta. Niektórzy uznali go za intruza, który bez jurysdykcji władz kościelnych głosił kazania. Jak podaje brewiarz.pl, „Paweł wystarał się u papieża Klemensa XII o zezwolenie na głoszenie słowa Bożego wszędzie, gdzie się znajdzie (1731). W roku 1737 założył pierwszy klasztor w Orbatello. Potem założył ich jeszcze dziewięć. 11 czerwca 1741 r. złożył pierwsze śluby zakonne. Przybrał sobie wówczas imię Pawła od Krzyża. Aż do śmierci był wybierany na kapitułach generalnych przełożonym generalnym zakonu (obecnie znanego jako pasjoniści, czyli Zgromadzenie Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa, wcześniej jako Zgromadzenie Kleryków Bosych Najświętszego Krzyża i Męki Pana Naszego Jezusa Chrystusa)".

Ojcowie pasjoniści specjalnym ślubem zobowiązują się krzewić w świecie pamięć o Męce Chrystusa. W 1771 r., św. Paweł, wraz ze swoją matką Crocifissą Costantini, utworzył także zakon sióstr klauzurowych. Zmarł kilka lat później w Rzymie, 18 października 1775 roku.

Kościół nazwał św. Pawła od Krzyża „Łowcą Dusz”. Tym łowcą pozostał do końca. Św. Paweł od Krzyża został beatyfikowany w roku 1853, a kanonizowany w 1867 przez papieża Piusa IX. Wspomnienie liturgiczne przypada 19 października.

źródło: pasjoniscirawamazowiecka.pl; pasjonistki.pl; brewiarz.pl