34 lata temu ONZ uchwaliło Konwencję o prawach dziecka. Inspiracją były teksty oraz życie Janusza Korczaka

„Nie ma dzieci – są ludzie” – pisał Janusz Korczak, polski pediatra, pedagog, pisarz oraz działacz społeczny. Jego właściwe imię brzmiało Henryk Goldszmit. Nazywany był również „Starym Doktorem” lub „Panem Doktorem”. Już podczas studiów medycznych, zaangażowany był w pracę wychowawczą. Później, po ukończeniu studiów podjął decyzję o całkowitym poświęceniu się najmłodszym i zrezygnowaniu z założenia własnej rodziny. Jego największą troską były dzieci. Pracując w szpitalu, był nie tylko lekarzem, ale również pedagogiem, który dostrzegał godność każdego dziecka oraz wypływające z niej prawa.

„Dziecko ma prawo być sobą. Ma prawo do popełniania błędów. Ma prawo do posiadania własnego zdania. Ma prawo do szacunku” – pisał.

Janusz Korczak był prawdziwym ojcem sierot, który nie opuścił swoich podopiecznych aż do śmierci. Podczas II wojny światowej, będąc dyrektorem Domu Sierot dla żydowskich dzieci wraz ze współpracownikami i dziećmi, został wywieziony przez okupantów do obozu zagłady. Razem ze swoimi dwustoma podopiecznymi zginął śmiercią męczeńską, rozstrzelany przez hitlerowców w Treblince.

20 listopada przypada 34. rocznica uchwalenia Konwencji o prawach dziecka.

„Zawarta w Konwencji wizja dziecka jako podmiotu praw jest inspirowana pismami, pracą i życiem Janusza Korczaka (…), który przypomniał światu, że dzieci nie są ludźmi, którzy dopiero się wydarzą, ale są ludźmi dnia dzisiejszego: z prawami, godnością, sumieniem, uczuciami, rozumem i opiniami” – czytamy na stronie ONZ.

Konwencja została uchwalona w 1989 r. i jest aktualnie ratyfikowana przez 196 państw. Oznacza to, że jest to międzynarodowy dokument, który został przyjęty przez największą liczbę państw na świecie.

Konwencja określa „dziecko” jako osobę przed ukończeniem 18 r. życia. Niezależnie od płci, pochodzenia, talentów czy ograniczeń każdy młody człowiek ma takie same prawa. Wśród praw wyróżnia się: osobiste, polityczne, socjalne, ekonomiczne, kulturalne.

Dokument podkreśla również, jak ważna jest odpowiedzialność rządów państw oraz dorosłych w przestrzeganiu praw i zapewnieniu dzieciom odpowiednich warunków rozwoju. Na stronie UNICEF można zapoznać się w całości z dokumentem oraz z materiałami w formie książek, quizów, gier czy kolorowanek przybliżających tematykę praw dziecka.

Źródła: un.org, unicef.pl, demagog.pl, muzeumtreblinka.eu, ronja.pl