Jedność w wielości, sprawiedliwość społeczna i Boże błogosławieństwo. Pierwsze wystąpienie papieża w Indonezji

Papież, witany po drodze przez dzieci, przyjechał samochodem pod główną bramę Pałacu Prezydenckiego, gdzie powitał jego gospodarz, prezydent Joko Widodo.

W 1949 r. Indonezyjczycy ogłosili w dawnej rezydencji gubernatora holenderskiego niepodległość od Holandii i krzyczeli „Merdeka!”, co oznacza „Wolność!”. Od tego momentu dawny Pałac Gambir stał się znany jako Pałac Merdeka, i stał się siedzibą prezydenta kraju.

Wpisując się do Księgi Honorowej Franciszek napisał: „Zanurzony w pięknie tego kraju, miejscu spotkań i dialogu między różnymi kulturami i religiami, życzę Narodowi indonezyjskiemu, aby wzrastał w wierze, braterstwie i współczuciu”.

Witając Ojca Świętego prezydent Joko Widodo wyraził wdzięczność Franciszkowi za przybycie do Indonezji i podkreślił wielkie zróżnicowanie jego ojczyzny. Zaznaczył, że ten pluralistyczny kraj stara się promować harmonię pośród wielkiej różnorodności jej mieszkańców. Zaznaczył, że tolerancja jest pokarmem dla jedności i pokoju. Przypomniał znaczenie Pancasilii – pięciu zasad tego kraju pozwalającym jego mieszkańcom tego na zgodne współistnienie. Podkreślił znaczenie pokoju i tolerancji dla relacji międzynarodowych. Przytomniał o konfliktach w świecie, zwracając szczególną uwagę na tragiczny los narodu palestyńskiego, gdzie zginęło ponad 40 tys. osób. Wyraził uznanie dla stanowiska Stolicy Apostolskiej i Ojca Świętego niestrudzenie apelujących o pokój w Palestynie oraz rozwiązania w oparciu o dwa państwa. Zaapelował o pokój i tolerancję, by osiągnąć lepszą przyszłość dla całej ludzkości.

W swoim przemówieniu Franciszek wyszedł od wielkiego zróżnicowania geograficznego Indonezji położonej na ok. 17 tysiącach wysp, i stwierdził, że „tak jak ocean jest naturalnym elementem łączącym wszystkie indonezyjskie wyspy, tak wzajemne poszanowanie dla specyficznych cech kulturowych, etnicznych, językowych i religijnych wszystkich grup ludzkich, z których składa się Indonezja, jest niezbędną tkanką łączną, która czyni naród indonezyjski zjednoczonym i dumnym”.

Zaznaczył, że specyficzne różnice przyczyniają się do tworzenia wspaniałej mozaiki. „Harmonię w poszanowaniu różnorodności osiąga się wówczas, kiedy każda poszczególna wizja uwzględnia wspólne potrzeby, i kiedy każda grupa etniczna i wyznanie religijne działają w duchu braterstwa, dążąc do szlachetnego celu służenia dobru wszystkich” – stwierdził Ojciec Święty, zachęcając do troski o zachowanie równowagi między wielością kultur i różnymi wizjami ideologicznymi a racjami cementującymi jedność.

Papież zapewnił, iż chcąc sprzyjać pokojowej i konstruktywnej harmonii Kościół katolicki pragnie zintensyfikować dialog międzyreligijny a także umocnić współpracę z instytucjami publicznymi, aby zachęcić do tworzenia bardziej zrównoważonej struktury społecznej oraz zapewnić bardziej skuteczne i sprawiedliwe rozdzielanie pomocy społecznej.

Franciszek przypomniał, że Preambuła Konstytucji Indonezji odnosi się do Boga Wszechmogącego, do sprawiedliwości społecznej, wzywając do stworzenia – opartego na niej – porządku międzynarodowego, uważanego za jeden z głównych celów, który należy osiągnąć dla dobra całego narodu indonezyjskiego. „Jedność w wielości, sprawiedliwość społeczna i Boże błogosławieństwo, są zatem podstawowymi zasadami, które mają inspirować i kierować określonymi programami, są jakby konstrukcją nośną, solidną podstawą, na której buduje się dom” – wskazał Ojciec Święty.

Papież zwrócił uwagę na niebezpieczne tendencje we współczesnym świecie, utrudniające rozwój powszechnego braterstwa: konflikty między państwami oraz napięcia wewnętrzne, brak sprawiedliwości społecznej, czy negowanie płynącej z ludzkiego serca potrzeby wiary.  Niekiedy także manipulowanie wiarą celem podsycania podziałów i zwiększania nienawiści. Zaapelował o poszanowanie zasad inspirujących organizację Państwa indonezyjskiego.

Franciszek podkreślił, że harmonię osiąga się, „gdy każdy stara się nie tylko o własne interesy i wizję, ale mając na względzie dobro wszystkich, o budowanie mostów, wspieranie porozumień i synergii, łączenie sił w celu przezwyciężenia wszelkich form nędzy moralnej, gospodarczej i społecznej, oraz promowanie pokoju i zgody”. „Niech Bóg błogosławi Indonezję pokojem, na przyszłość pełną nadziei” – powiedział papież na zakończenie swego przemówienia.