Włoskie Lourdes. Pozytywna opinia Dykasterii Nauki Wiary o objawieniach Matki Bożej ze Scoglio

Zgodnie z nowymi normami ws. zjawisk nadprzyrodzonych nie wyraża to pewności, co do nadprzyrodzonej autentyczności zjawiska, stwierdza jednak, że w treści objawień nie znaleziono żadnych elementów bezpośrednio sprzecznych z nauczaniem Kościoła i zachęca biskupa do docenienia wartości duszpasterskiej tego miejsca, np. poprzez pielgrzymki.

Pozytywna opinia dotyczy objawień opisanych przez Cosimo Fragomeniego w Kalabrii. W 1968 roku Maryja miała ukazywać mu się przez cztery dni i skierować do niego m.in. słowa: „W tym miejscu Bóg chce otworzyć okno do nieba, chce objawić swoje miłosierdzie!”. Głos miał zabrzmieć z ogromnej skały porośniętej bujnymi zaroślami, stąd nazwa Matki Bożej ze Scoglio, czyli Skały. To leżące w Kalabrii miejsce nazywane jest „włoskim Lourdes” i przybywa do niego rocznie 600 tys. pielgrzymów z wszystkich kontynentów.

„W zsekularyzowanym świecie, w którym żyjemy, w którym tak wielu spędza życie bez żadnego odniesienia do transcendencji, pielgrzymi, którzy przybywają do Sanktuarium na Skale, są potężnym znakiem wiary” – napisał kard. Victor Manuel Fernández, prefekt Dykasterii Nauki Wiary w odpowiedzi na list miejscowego ordynariusza bp. Francesco Olivy, z dnia 3 czerwca. Potwierdza w nim „Nihil obstat" zaproponowane przez biskupa w odniesieniu do wydarzeń wokół diecezjalnego sanktuarium Matki Bożej ze Scoglio, znajdującego się w Santa Domenica di Placanica, we włoskiej Kalabrii.

W orędziach przekazanych przez Cosimo, Maryja wzywa do nawrócenia i modlitwy, wyrażając pragnienie, aby ta kalabryjska miejscowość przekształciła się w wielkie centrum duchowości, w którym ludzie mogą spotkać się z Bożym miłosierdziem. Mężczyzna oczyścił teren wokół skały i wydobył z niej piaskowiec, aby stworzyć niszę, w której umieścił marmurową figurę Maryi. Rosnący napływ pielgrzymów doprowadził do powstania kaplicy, a następnie do wybudowania dużego sanktuarium. W 2016 r. biskup Locri-Gerace, Francesco Oliva, podniósł to miejsce kultu do rangi „sanktuarium diecezjalnego” p.w. Matki Bożej ze Scoglio, a w 2017 r. powierzył opiekę nad nim Misjonarzom Ewangelizacji.

Dekret Dykasterii Nauki Wiary upoważnia do docenienia wartości duszpasterskiej tego miejsca, a także do promowania i rozpowszechniania tej duchowej propozycji, również poprzez pielgrzymki, zgromadzenia i spotkania modlitewne. Nie oznacza to jednak deklaracji o nadprzyrodzonym charakterze zjawiska a wierni nie są zobowiązani do wiary w nie.

Źródło: vaticannews.va/pl