Drugi konsystorz Benedykta XVI

Od 24 listopada Kościół wzbogaca się o kolejnych kardynałów. Dokładnie 120 z 201, tak jak przewidział to Paweł VI, może uczestniczyć w ewentualnym konklawe. W gronie 18 purpuratów, którzy nie przekroczyli 80. roku życia, jest siedmiu szefów dykasterii watykańskich.

Kolejny polski kardynał

Jedynym Polakiem wśród nich jest przewodniczący Papieskiej Rady do spraw Świeckich, kard. Stanisław Ryłko. Urodzony 4 lipca 1945 r. w Andrychowie, ukończył Wyższe Seminarium Duchowne Archidiecezji Krakowskiej. 30 marca 1969 roku w katedrze wawelskiej otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego metropolity, kard. Karola Wojtyły. W latach 70. studiował teologię moralną w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, a następnie nauki społeczne na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. W swej rozprawie doktorskiej analizował motywacje powołaniowe polskich kleryków. Następnie pracował w seminarium krakowskim.

W 1987 r. Jan Paweł II wezwał go do Rzymu i powierzył mu między innymi organizację Światowych Dni Młodzieży. Od 1992 r. pracował w sekcji polskiej Sekretariatu Stanu. W grudniu 1995 r. Papież wyniósł ks. Rylkę do godności biskupiej i mianował sekretarzem Papieskiej Rady ds. Świeckich, a w 2003 r. jej przewodniczącym. Jak stwierdził nowy purpurat w wypowiedzi dla Radia Watykańskiego, włączenie do Kolegium Kardynalskiego odczytuje jako uznanie roli kierowanej przez siebie dykasterii, a także szczególnego miejsca młodzieży w Kościele. Abp Stanisław Ryłko towarzyszył Janowi Pawłowi II w ostatnich chwilach jego życia.

Głos Jana Pawła II

Z czasem umierania sługi Bożego Jana Pawła II związana jest też postać kolejnego nowego kardynała - Leonardo Sandriego. To on zastępował chorego Papieża w lekturze przemówień, kiedy Ojcu Świętemu zabrakło sił. Także on, 2 kwietnia 2005 roku, poinformował wiernych zgromadzonych na Placu św. Piotra o śmierci Jana Pawła II.

Leonardo Sandri urodził się w 1933 roku w Argentynie, w rodzinie imigrantów z Włoch. Święcenia kapłańskie otrzymał przed 40 laty, a po uzyskaniu doktoratu z prawa kanonicznego i ukończeniu studiów w Papieskiej Akademii Kościelnej w 1974 roku podjął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej. Był nuncjuszem w Wenezueli i Meksyku, ale większą część tego okresu przepracował w watykańskim Sekretariacie Stanu. W roku 2000 został substytutem, do którego zadań należy między innymi organizacja pracy Kurii Rzymskiej, utrzymywanie kontaktów z ambasadami akredytowanymi przy Stolicy Apostolskiej czy publikacja oficjalnych komunikatów. 9 lipca 2007 roku Benedykt XVI mianował go prefektem Kongregacji dla Kościołów Wschodnich - odpowiedzialnej za relacje z 22 min katolików obrządków wschodnich.

Rzym i Jerozolima

Dziennikarzom całego świata dobrze znany jest inny z nowych purpuratów - wieloletni (od 1984 do 2007 r.) przewodniczący Papieskiej Rady do spraw Środków Społecznego Przekazu - kard. John Patrick Foley. Obecnie jest on Wielkim Mistrzem Zakonu Rycerskiego Świętego Grobu Jerozolimskiego (bożogrobców), troszczącego się o chrześcijan w Ziemi Świętej. Kard. Foley urodził się w 1935 roku w Stanach Zjednoczonych. Krótko po święceniach kapłańskich (1962 r.) przybył na studia do Wiecznego Miasta. Równocześnie podjął pracę w Kurii Rzymskiej. Był bliskim współpracownikiem Jana Pawła II. Znany jest z dużego poczucia humoru.

Rówieśnikiem kard. Foleya jest inny z nowych purpuratów - przewodniczący Papieskiej Komisji do spraw Państwa Watykańskiego oraz Gubernatoratu - kard. Giovanni La-jolo. Pochodzi z Novary, na północy Włoch. Wstąpił do seminarium duchownego po krótkim okresie studiów medycznych. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1960 roku. Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim uzyskał licencjat z filozofii i teologii, a doktorat z prawa kanonicznego na Uniwersytecie Monachijskim. Po studiach w Papieskiej Akademii Kościelnej w roku 1970 został zatrudniony w dyplomacji watykańskiej. Cztery lata później podjął pracę w sekcji II Sekretariatu Stanu, zajmującej się relacjami Stolicy Apostolskiej z państwami. Uczestniczył w rokowaniach na temat rewizji konkordatu z Republiką Włoską. W 1988 roku został sekretarzem Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej i przyjął sakrę biskupią z rąk Jana Pawła II (6 stycznia 1989 r.). W latach 1995-2003 był nuncjuszem w Niemczech. Do jego zadań należała przeprowadzka nuncjatury z Bonn do Berlina. Od 7 października 2003 r. do 22 czerwca 2006 r. był szefem dyplomacji watykańskiej. Jak sam twierdzi, w dobrym pełnieniu obowiązków pomaga mu bardzo cnota eutrapelii, czyli pogody ducha, umiejętności relaksowania się, rozładowywania napięć.

„Cor Unum"

O cztery miesiące starszy jest pochodzący z Niemiec przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum" - kard. Paul Josef Cordes. Nowy purpurat urodził się 5 września 1934 roku w archidiecezji Paderborn. Podobnie jak kard. Lajolo, przed wstąpieniem do seminarium studiował medycynę. Święcenia kapłańskie przyjął w 1961 roku. Na uniwersytecie w Moguncji był asystentem prof. Karla Lehmanna - obecnego kardynała i przewodniczącego Episkopatu Niemiec, pod którego kierunkiem przygotował i obronił dysertację doktorską. Powierzono mu troskę o alumnów seminarium duchownego. Pracował też w wydziale duszpasterskim Episkopatu Niemiec. W 1975 roku został biskupem pomocniczym w Paderborn, a pięć lat później Jan Paweł II mianował go wiceprzewodniczącym Papieskiej Rady do spraw Laikatu. W 1995 roku Papież wyniósł go do godności arcybiskupa i mianował przewodniczącym Papieskiej Rady „Cor Unum" - koordynującej działalność charytatywną Kościoła. Wielokrotnie Ojciec Święty wysyłał go w rejony dotknięte klęskami żywiołowymi. Współpracował z Benedyktem XVI w przygotowaniu encykliki „Deus caritas est". Jest autorem wielu książek, tłumaczonych także na język polski.

Papieski wikariusz

64 lata liczy archiprezbiter Bazyliki św. Piotra i papieski wikariusz dla Państwa Watykańskiego, kard. Angelo Comastri. Urodził się 17 września 1943 roku w Sorano, w środkowych Włoszech. Święcenia kapłańskie przyjął 24 lata później. Był ojcem duchownym w Papieskim Rzymskim Niższym Seminarium Duchownym. Łączył tę działalność z pracą wśród młodzieży przebywającej w zakładach karnych Wiecznego Miasta. Uważa siebie za duchowego syna bł. Matki Teresy z Kalkuty, z którą miał się okazję wielokrotnie spotkać. W roku 1990 został biskupem Massa Marittima-Piombo, ale po czterech latach ze względu na kłopoty zdrowotne zrezygnował z tej funkcji. Po powrocie do pełni sił odpowiadał w Episkopacie włoskim za przygotowania do Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 oraz za duszpasterstwo powołań. W 1996 r. został mianowany prałatem Loreto i papieskim delegatem dla tego sanktuarium. 5 lutego 2005 roku został koadiutorem archiprezbitera Bazyliki Św. Piotra oraz papieskim wikariuszem dla Państwa Watykańskiego.

Troska o dziedzictwo

Najstarszym wiekiem wśród nowych purpuratów kurialnych jest archiwista i bibliotekarz Świętego Kościoła Rzymskiego, kard. Raffaele Farina. Urodził się 24 września 1933 roku, w położonej na południe od Rzymu prowincji Benevento. W wieku 16 lat złożył swe pierwsze śluby zakonne w Towarzystwie Salezjańskim. Studiował teologię w Turynie i tam w 195 8 roku przyjął święcenia kapłańskie. Siedem lat później obronił pracę doktorską z historii Kościoła na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Od 1968 roku był profesorem historii Kościoła na Uniwersytecie Salezjańskim w Rzymie. Dwukrotnie pełnił funkcję rektora tej uczelni. W latach 1978-1988 był sekretarzem Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych. W 1997 roku został prefektem Biblioteki Watykańskiej. Przed rokiem przyjął sakrę biskupią, a od czerwca bieżącego roku jest archiwistą i bibliotekarzem Świętego Kościoła Rzymskiego.

Dzisiejsze Kolegium Kardynalskie

Benedykt XVI z dniem 24 listopada włącza też do Kolegium Kardynalskiego 11 biskupów diecezjalnych: dwóch z Hiszpanii i po jednym z Irlandii, Francji, Włoch, Senegalu, Indii, Meksyku, USA, Brazylii i Kenii. Ponadto pięciu purpuratów, którzy przekroczyli 80. rok życia. W Kolegium Kardynalskim jest obecnie 8 Polaków: czterech elektorów: kard. Józef Glemp, kard. Zenon Grocholewski, kard. Stanisław Dziwisz i kard. Stanisław Ryłko. Czterech kolejnych polskich purpuratów przekroczyło już 80. rok życia: kard. Stanisław Nagy, kard. Henryk Gulbinowicz, kard. Andrzej Deskur oraz kard. Franciszek Macharski. Polakami są także kard. Kazimierz Świątek z Białorusi oraz kard. Marian Jaworski ze Lwowa.

opr. mg/mg