Przewodnik po zakonach: misjonarze kresowi
Zgromadzenie powstało w 1922 r. na terenie diec. lubelskiej. W połowie lat trzydziestych liczyło około 40 braci w 3 domach w kraju (Lublin, Dubno, Lubartów) i jednym w USA w miejsco-
wości Eureka. W 1926 r. misjonarze kresowi połączyli się z braćmi ubogich od Dzieciątka Jezus (zob.).
Misjonarze kresowi, nazywani także braćmi Trzeciego Zakonu, kongregacją wschodnich granic lub braćmi misjonarzami św. Franciszka, swoje życie opierali na zasadach Reguły św. Franciszka przeznaczonej dla tercjarzy. Terenem ich działalności miały być — jak zaznaczono to w nazwie — ziemie wschodnie n Rzeczpospolitej, gdzie dostrzegano duże potrzeby religijne i społeczne. Dlatego zamierzali apostołować przez prowadzenie zakładów dobroczynnych i wychowawczych oraz rozpowszechnianie prasy katolickiej.
Misjonarze nie rozwinęli w okresie międzywojennym większej działalności. Decyzją władz kościelnych zostali zlikwidowani w 1938 r., ale wspólnota w Chicago przetrwała do lat sześćdziesiątych.
opr. mg/mg