Sercem swym jest daleko ode mnie

Dość łatwo przychodzi nam uczestniczyć w różnych uroczystościach czy obrzędach religijnych. Nietrudno jest też stanąć ramię w ramię z innymi, aby zamanifestować naszą wiarę czy przekonania, zwłaszcza gdy czynią to tłumy. Jednak publiczne manifestacje wiary nie zawsze idą w parze z codziennym życiem.

Nie tak dawno temu, jadąc miejskim autobusem wraz z pewnym młodym człowiekiem zaangażowanym w duszpasterstwie akademickim, usłyszałem, co można by zrobić, aby nie płacić za bilet. Gdy w dość zdecydowany sposób powiedziałem, że jest to po prostu nieuczciwe, bo w ten sposób okrada się miasto, zakład komunikacji, a przede wszystkim łudzi, którzy tam pracują, dostrzegłem na jego twarzy zdziwienie. Problem nie pozostał jednak bez oddźwięku. Widziałem, że moja zdecydowana reakcja wprawiła go w pewne zakłopotanie i zachęciła do zadania kilku pytań na temat takich właśnie codziennych, prostych przejawów uczciwości.

W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus odwołuje się do słów proroka Izajasza i mówi: „Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie". Wspomniana przeze mnie sytuacja, pokazuje jak bardzo te słowa pozostają aktualne. Co więcej, mogą w bardzo bezpośredni sposób dotykać ludzi, którzy na pewno nie są religijnie obojętni.

Wychodząc od zdania z Księgi proroka Izajasza, Chrystus zaczyna wyjaśniać sprawy całkiem proste, wydawać by się mogło, że zupełnie oczywiste dla faryzeuszów i uczonych w Piśmie. Jak się jednak okazuje, tak nie jest -budzą one zdziwienie i rodzą pytania. Podobnie dzieje się także w naszym życiu. Niekiedy potrzeba jakiejś codziennej sytuacji czy prostej rozmowy, żeby odkryć coś, co powinno być oczywiste, a nawet naturalne. Potrzeba człowieka, który szczerze, bez wyrzutu, ale zarazem zdecydowanie powie nam „tak się nie robi, to nie przystoi człowiekowi wierzącemu - nie przystoi nigdy, nawet wtedy, gdy nikt nie widzi".

Niech Ewangelia dzisiejszej niedzieli będzie dla nas zachętą do budowania wiary, która nie tylko poprzez zewnętrzne znaki, ale przede wszystkim poprzez wewnętrzne zaangażowanie, szczerość i uczciwość złączy nas z Bogiem i drugim człowiekiem. Prośmy Boga, aby cześć, którą oddajemy Mu naszymi wargami, znajdowała potwierdzenie w sercu, które przylgnie do Niego bez reszty i będzie Mu wierne w każdej sytuacji.

opr. mg/mg