Skorpion

„Jeżeli którego z was, ojców, syn poprosi o chleb, czy poda mu kamień? Albo o rybę, czy zamiast ryby poda mu węża? Lub też gdy prosi o jajko, czy poda mu skorpiona?".

Greckie słowo skorpios - skorpion - można oddać jako „bycie ostrym", „rozcinać", „kłuć". Dobrze wyraża ono charakter zwierzęcia nazywanego skorpionem, często spotykanego w Palestynie, które uważano za groźnego przeciwnika człowieka.

Skorpiony świetnie radzą sobie w ciemnościach i żywią się przeważnie różnego rodzaju owadami, pająkami i innymi skorpionami. Jadowite ukąszenia skorpionów, nawet jeśli zwykle nie prowadzą do śmierci, są bardzo bolesne. Apokalipsa św. Jana wspomina o „katuszach po skorpionie" (Ap 9,5) -wyrażenie niemal przysłowiowe.

Skorpion, obok węża, jest w Biblii klasycznym symbolem okrutnego świata wrogiego człowiekowi. Do tej symboliki nawiązuje Pan Jezus, gdy mówi do swoich uczniów: „Oto dałem wam władzę stąpania po wężach i skorpionach, i po całej potędze przeciwnika" (Łk 10, 19). Podobnie opisywana jest wędrówka z Egiptu do ziemi obiecanej, „przez pustynię wielką i straszną, pełną wężów jadowitych i skorpionów" (Pwt 8, 15). Prorok Ezechiel skorpionami nazywa swych wrogów (Ez 2, 6). Księga Syracydesa do skorpiona przyrównuje niegodziwą żonę: „kto ją sobie bierze, jakby uchwycił garścią skorpiona" (Syr 26, 7).

Chrystus wyjaśnia apostołom znaczenie modlitwy za pomocą trzech porównań. Uczy, że bycie uczniem podobne jest do relacji syna do ojca, którego prosi się o coś do jedzenia. O ile dwa pierwsze porównania zdają się zrozumiałe - chleb i kamień, ryba i wąż wodny - wydają się choć trochę do siebie podobne, jajko ze skorpionem raczej trudno pomylić. Możliwość podania komuś skorpiona zamiast jajka zaskakuje, jest mało prawdopodobna. Najpewniej mamy tu do czynienia ze stopniowaniem: porównania zmierzają ostatecznie do zestawienia rzeczy rzeczywistej z nierealną, tak aby w stopniu doskonałym wskazać na ufność, jaką powinniśmy żywić do Boga.

opr. mg/mg