Czas oczyszczenia

Widok krzewu ognistego musiał być dla Mojżesza wielkim przeżyciem! Ale co to właściwie było?

Według jednej z możliwych interpretacji ogień oznacza Boże pragnienie, by wszyscy oddawali cześć jedynie Jemu, „który jest Bogiem zazdrosnym” (Pwt 4,24). Pragnie przyjść i wypalić wszystkich innych „bogów”, którzy uzurpują sobie Jego miejsce.

Według drugiej interpretacji ogień symbolizuje Boży sąd nad grzechem. Dla tych, którzy żałują za grzech, jest on ogniem oczyszczającym; dla tych, którzy odwracają się od Boga – ogniem potępienia. Sam Jezus kilkakrotnie posłużył się tym obrazem w swoim nauczaniu (Mt 18,8; 25,41). Fakt, że ten ogień ogarnął cały krzew, ale go nie spalił, daje nam wielką nadzieję. Nasz Bóg nigdy z nas nie rezygnuje!

Z kolei trzecia interpretacja zwraca uwagę na to, że Bóg, aby objawić swoją chwałę, wybrał powszechny element świata natury – zwyczajny krzew. Ta interpretacja podkreśla, że Bóg jest obecny wszędzie, że działa we wszystkich wydarzeniach naszego życia, tych banalnych i tych wielkich, prowadząc nas przez nie do siebie. Wskazuje również na to, że ogień ten jest ogniem Ducha Świętego, który przemienia nas na podobieństwo Boga (Dz 2,3-4).

Co mówią nam te trzy interpretacje? To, że Wielki Post jest czasem oczyszczenia. Czasem, kiedy Bóg mówi nam, jak oznajmił Izraelitom przez Mojżesza, że pragnie, abyśmy nie mieli cudzych bogów obok Niego (Wj 20,3). Wielki Post jest także doskonałą okazją, by przyjść do Pana i poprosić Go o wypalenie naszych grzechów w sakramencie pokuty, abyśmy mogli zostać oczyszczeni. Jest wreszcie jak najbardziej właściwym czasem, by przyzywać do naszych serc Ducha Świętego, którego ogień wciąż oczyszcza nas – zwyczajnych ludzi – abyśmy ukazywali chwałę Bożą.

Prośmy więc Jezusa w tym Wielkim Poście, aby zesłał do naszych serc swój ogień, który oczyszcza i przemienia życie. Prośmy, abyśmy płonęli ogniem miłości do Niego i Jego Kościoła.

„Przyjdź, Duchu Święty, i zapal we mnie ogień Twojej miłości”.

opr. ab/ab