Ja wierzę inaczej niż moi rodzice. Nie rozumieją mnie!

Fragmenty książki "50 pytań do Pana Boga"

Gabriella Biader

50 PYTAŃ DO PANA BOGA

Uznajcie, że Pan jest Bogiem.
On sam nas stworzył, jesteśmy Jego własnością.
Chwalcie Go, błogosławcie Jego imię,
albowiem dobry jest Pan,
łaskawość Jego trwa na wieki,
a wierność Jego przez pokolenia (z Psalmu 100).

JA WIERZĘ INACZEJ NIŻ MOI RODZICE. NIE ROZUMIEJĄ MNIE!

Masz kryzys?

Głowa do góry, Ja jestem z tobą!

Poszukiwanie nowych i osobistych sposobów wyrazu swojej wiary jest rzeczą dobrą, ponieważ dowodzi inteligencji oraz woli znalezienia własnej drogi.

Oczywiście wy, młodzi, okazujecie waszą wiarę w inny sposób niż wasi rodzice, którzy często zachowują formalne przyzwyczajenia związane z ich wychowaniem.

Rodzice jednak oczekują od dzieci również niektórych zachowań, będących częścią rodzinnej tradycji. Można je zaakceptować właśnie po to, żeby „tworzyć rodzinę”, ale kiedy się dorasta, trudno jest nimi żyć.

Życie rodziców jest inne niż życie dzieci. Różnica ta prowadzi do nieporozumień, które zadają ból i rodzą pewnego rodzaju wzajemną złość.

„Wierzyć w sposób osobisty” znaczy wzrastać. Natomiast wzrastać znaczy stawać się wolnymi, by móc samemu dokonywać wyborów, mając przy tym pełną świadomość, że wolność nie polega na uciekaniu od takich spotkań, które wymagają od nas okazywania szacunku i miłości innym.

Wzrastać znaczy ciągle na nowo zaczynać szukać tego, co najlepsze.

Flesz

Czy kiedy mówisz o niezależności, nie chcesz po prostu uciec przed twoją odpowiedzial-nością wobec zobowiązań wynikających z wiary?

Czy nie jest tak, że skoro postępowanie według przykazań Pańskich kosztuje, próbujesz wierzyć na swój sposób, to znaczy szukać tego, co dla ciebie wygodne?

W twoim plecaku

Słowo kryzys pochodzi z łaciny i oznacza: oddzielenie, wybór, osąd, poszukiwanie. Jednak prawdziwe odkrycie, prawdziwa nowość nie tkwi w nowych rzeczach, lecz w umiejętności patrzenia na dawne rzeczy nowymi oczyma.
Kto Prawa się trzyma, ten mądrym jest synem (z Księgi Przysłów 28, 7).
Mimo wszystko często zdaje mi się, że tracę wiarę i nie jestem w stanie zaakceptować planu, jaki Pan ma wobec mnie. Jednak zawsze szukam mojej wiary; pragnienie rozpoczynania na nowo we mnie istnieje (Łucja, I licealna).
Już począwszy od wieku dojrzewania, przez całe życie zawsze pragnąłem, by nikogo nigdy nie potępiać. Zasadniczą dla mnie rzeczą w stosunku do każdej osoby było zrozumieć wszystkie jej racje (R. Schutz).
Pewien znawca wyjaśniał przeorowi z Taizé, że w języku chińskim słowo „kryzys” składa się z dwóch znaków: jeden oznacza katastrofę, drugi nadzieję.
„Poznaj siebie samego”. Słowa wypisane wielkimi literami na frontonie świątyni w Delfach, świętym mieście starożytnej Grecji.
Bóg uczynił moich rodziców niedoskonałymi i śmiertelnymi. Bóg również mnie uczynił niedoskonałym i śmiertelnym. Nie dziwcie się więc, że jestem trochę rozdrażniony... (G. Clericetti).
Oby odwieczny Ojciec w każdym momencie trzymał cię blisko siebie, w swoich objęciach (modlitwa celtycka).
Pan darzy dobrocią tych, których serca są prawe. A tych, co zbaczają na kręte drogi, Pan odprawia razem ze złoczyńcami (z Psalmu 125).
Człowiek, mimo upomnień uparty, nagle dozna klęski — nie ma dla niego leku (z Księgi Przysłów 29, 1).
Szybko zgaś światełko, które nie pozwala ci zobaczyć nic innego, jak tylko siebie samego (włoskie przysłowie ludowe).
Wąż, który nie zmienia skóry, umiera (przysłowie afrykańskie).

Moim zdaniem

Znalazłam takie zdanie: „Poszukiwanie jest kryzysem, kryzys jest cierpieniem, lecz także nadzieją”.

Ja zaś mówię: Kto nie ma nadziei, musi strzelić sobie w łeb.

Muszę, bezwzględnie muszę umieć uzewnętrzniać moje nadzieje.

(Marzy mi się rower, o tak! Kiedy Marek pożyczył mi swój... co za wolność!).

„Przyjaciele!...”

Ciekawość każe nam rozglądać się dokoła siebie. Kto jednak jest mądry, nie będzie żałował czasu i trudu, by wniknąć w swoją duszę. Wzrastasz i odkrywasz świat w nowym świetle.

To Bóg powołuje do życia i w głębi serca objawia, dokąd cię zaprowadzi.

opr. ab/ab

« ‹ 1 › »

oceń artykuł