Jak osiągnąć zbawienie?

Rozpoczął się Wielki Post.

Dla wielu z nas jest to okres większego wysiłku, który staramy się włożyć w nasze zbawienie. W Środę Popielcową posypaliśmy głowy popiołem i solennie żeśmy sobie przyrzekli, że w tym roku to już się z pewnością nawrócimy. Może nawet gdzieniegdzie na kazaniu usłyszeliśmy lub usłyszymy, że „może to już ostatni Wielki Post w twoim życiu!”. Wiemy też bardzo dobrze jaką drogą do zbawienia powinniśmy kroczyć: post, jałmużna i modlitwa – to są filary, które w końcu sprawią, że staniemy się święci i zasłużymy na niebo.

Będę w tym roku pościł tak, jak nigdy wcześniej: stop z alkoholem (nawet z piwem), słodycze odkładam, w piątki, a może i środy tylko ryby (fajny ten post, bo bardzo lubię ryby). Podwyższę jałmużnę: obiecuję, że dam potrzebującemu nawet stówę. Modlitwa: podwoję – zamiast codziennych 5 minut, postaram się poświęcić Bogu całe 10.

Czy to już wystarczy do zbawienia?

Nie, nie wystarczy!

Choćbym cały post przeżył o chlebie i wodzie, choćbym rozdał wszystko, co mam, choćbym zamknął się w klasztorze i modlił całymi dniami, to nie wystarczy do zbawienia. Jeśli uważam, że jestem w stanie dojść do takiego poziomu, który sprawi, że zbawienie mi się należy, mogę usłyszeć od Jezusa te same słowa, które skierował do diabła:

„Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”

Dobrze, że św. Paweł mówi nam to wprost:

Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie.

To Jezus jest moim Panem i Zbawicielem! Wierzę, że On mnie porwał do Życia przez Swoją śmierć i zmartwychwstanie. To wystarczy, nic więcej poza Jezusem do zbawienia nie jest mi potrzebne.

Wszystkie dobre uczynki, w tym przede wszystkim post, jałmużna i modlitwa są z mojej strony tylko radosną konsekwencją tej wiary i nieudolnym sposobem podziękowania za to, że On JEST.

Andrzej Cichoń

Rozważanie napisane na niedzielę 10. 03. 2019 r.

opr. ac/ac