Odpuść nam, jako i my odpuszczamy

Mądrość Syracha nam dzisiaj podpowiada: Odpuść przewinę bliźniemu, a wówczas, gdy błagać będziesz, zostaną ci odpuszczone grzechy. Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu, jakże u Pana szukać będzie uzdrowienia? (…) Pamiętaj o przykazaniach i nie miej w nienawiści bliźniego.

Ktoś mi kiedyś podpowiedział, że nienawiść jest przeciwieństwem miłości. Złość, gniew, nienawiść są siłami destrukcyjnymi. Jeśli się im poddaję, a tym bardziej jeśli je pielęgnuję i podsycam – marny mój los. Tak, to prawda, zdarzyło się kilka przypadków w moim życiu, gdy ktoś mnie skrzywdził, źle potraktował, zaszkodził. Dzięki Bogu nie było tego zbyt dużo. Nie, nie muszę tych ludzi lubić i się z nimi przyjaźnić. Czasem nawet dla ochrony siebie trzeba się od takich osób odsunąć, odseparować. Ale nie można nienawidzić, nie można szukać zemsty, nie można życzyć źle. Dlaczego?

Dlatego, że codziennie modlę się słowami Jezusa: „Odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom”. A ja wiem, jak bardzo potrzebuję, by Bóg wybaczył mi moje grzechy. Wiem, jak bardzo potrzebuję Jego zbawienia, Jego wybawienia od wszelkiego zła, które popełniłem i ciągle popełniam. Jeśli więc mam czelność powiedzieć Bogu: odpuść mi, tak jak i ja odpuszczam, to muszę się starać z całego serca darować innym wszelkie zło, którego doświadczyłem. To jest sprawa absolutnie priorytetowa.

Boże, proszę Cię, ulecz wszelkie moje zranienia, których doznałem od innych. Daj mi Twoje miłosierne oczy, bym potrafił każdemu przebaczyć. Pozwól mi pamiętać, że Ty jesteś najhojniejszy w darowaniu długów, a wdzięczność za Twoją dobroć niech mnie uzdalnia do jej przekazywania innym.

Błogosław, duszo moja, Pana, *
i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
Błogosław, duszo moja, Pana *
nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.

Andrzej Cichoń

Rozważanie napisane na niedzielę 13. 09. 2020 r.

opr. ac/ac