Jeśli chce się czegoś bardzo dobrze nauczyć - trzeba poszukiwać nauczyciela, który cię nauczy; a jeśli chce się czegoś nauczyć doskonale - to trzeba tak dobrze się tego nauczyć, by móc uczyć tego innych
Cykl rozważań na Wielki Post 2014: "Duchowe inspiracje".
Przypominając sobie jak wiele się uczyliśmy na różnych poziomach szkolnictwa, mając trochę więcej lat możemy z większą odwagą stwierdzić, co nam się z tego przydaje i co z tego możemy konkretnie użyć w naszym życiu codziennym. Wiedza to nie tylko kwestia intelektu, treści. Wiedza, którą pragnie nam ofiarować Jezus, znacznie wykracza poza obszar książek, teorii, dowodów i badań. Jeśli popatrzymy realnie, dostrzeżemy jak konkretnie Jego Słowo odnosi się do wszystkich czasów, wszystkich dziedzin i sytuacji. Jeśli będziemy się chcieli tylko czegoś nauczyć, jakiejś treści, często pozostaniemy w obszarze suchych faktów, często zapomnianych i mało używanych w życiu codziennym. Chyba to św. Tomasz z Akwinu stwierdził, że „największą naukę pozyskuje się wówczas, gdy trwamy w postawie klęczącej, przed Bogiem”. Jednak w sensie wiary – duchowości potrzebujemy formacji, a więc też zdobywania odpowiedniej wiedzy, która poprowadzi nas w głąb duchowych doświadczeń. Uczyć się, aby coś zgłębić; uczyć się z nauczycielem, aby czegoś się rzeczywiście nauczyć; uczyć się, czerpiąc z głębszego źródła, jakim jest sam Bóg to uczyć się doskonale, stając się czytelnym świadectwem dla innych. Ze wszystkim – czy to z wiedzą, czy praktyką życia, możemy obracać się w tych trzech właśnie kierunkach. Miłość, może i wymaga po części jakiejś wiedzy, ale znacznie ważniejszym jest dla nas nauczyciel Miłości i to w jaki sposób będziemy żyć Miłością. Można poznać i opanować jakąś treść. Można jej zasmakować stając u boku nauczyciela. Życie jednak weryfikuje wszystko i faktyczne życie sprawi, że nasza codzienność będzie uczyła innych, jak oni mają żyć. Sztuką nie jest tylko posiąść odpowiedni zakres wiedzy, ale nade wszystko żyć tymi wartościami, które daje nam Bóg, gdy zgłębiamy jakieś treści.
opr. aś/aś