Mądrość Boża

ks. Tomasz Jelonek

Mądrość Boża^*

Mądrość. Tak, od tego słowa zaczyna się dzisiaj pierwsze czytanie z Księgi Syracydesa, czytanie, które mówi o mądrości. Mądrość w  znaczeniu biblijnym, nawet ogólniej, można powiedzieć, w znaczeniu semickim oznacza przede wszystkim umiejętność dobrego, właściwego, moralnego postępowania. Mądrym jest ten, kto postępuje w sposób etyczny, dobry, zgodny z  prawem Bożym. A  ten, który nie postępuje według prawa Bożego, jest głupi. Mądrość więc jest raczej pewną umiejętnością wybierania niż posiadaniem jakiejś wiedzy olbrzymiej; można być bardzo bogatym w wiedzę, nawet encyklopedyczną wiedzę można mieć w swoim rozumie, a nie być mądrym, jeżeli człowiek nie potrafi postępować dobrze.

Ta mądrość, o  której mówi Pismo Święte, oczywiście przede wszystkim jest w  Bogu, jest przymiotem Bożym. Ale w  późniejszych księgach tzw. mądrościowych, które właśnie rozważają sposób postępowania ludzi, ten sposób, który ma być dobrym — w  tych księgach mądrość jako przymiot Boga jest personifikowana, jest przedstawiana jakby osoba, która razem z  Bogiem jest, która towarzyszy Bogu w Jego stworzeniu i w kierowaniu całym światem. Dzisiaj właśnie tak przedstawioną mądrość mamy w Księdze Syracydesa. Jeśli chodzi o mądrość, to można ją zdobyć przede wszystkim przez modlitwę, przez prośbę do Boga, bo On jest pełnią mądrości i On tą mądrością może się z ludźmi dzielić. Także pewnym źródłem zdobycia mądrości według Pisma Świętego jest doświadczenie. Dlatego według Pisma Świętego człowiek stary powinien być mądrym, bo powinien zdobyć doświadczenie, a jeśli tego nie zdobędzie, nie nauczy się postępowania moralnego i  źle postępuje nawet w  swojej starości, to jest to szczególnie przykre i niedobre.

Dzisiaj mamy jakby dalszy ciąg tego rozważania o mądrości, o  tej mądrości uosobionej, o  tej mądrości, która jest koło Boga, a w zasadzie jest w Bogu czy stanowi jego przymiot w  Starym Testamencie — rozważanie Nowego Testamentu, św. Jana, który nam pokazuje, że ta mądrość Boża, nazwana przez niego Słowem, ciałem się stała; ta mądrość, Słowo przyszło na świat i stało się człowiekiem, nie tracąc swojego bóstwa. Św. Jan niejako więc przenosi tę upersonifikowaną mądrość — ale należącą ściśle do Boga — na drugą Osobę Boską, którą właśnie nazywa Słowem. Słowem, którym się Bóg wyraża, którym się wyraża mądrość Boża.

Fragment pochodzi z książki: ks. Tomasz Jelonek Homilie Loretańskie ISBN: 978-83-7720-249-4 wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2015

Ten hymn, który rozpoczyna Ewangelię św. Jana, który dzisiaj czytaliśmy, zawiera bardzo wiele różnych myśli bardzo istotnych i  ciekawych; ale oczywiście, gdybyśmy chcieli to wszystko teraz analizować, to długo byśmy nie mogli wyjść z tej kaplicy, która, niestety, jest zimna i trzeba ją będzie opuścić niezadługo, żeby tutaj się nie przeziębić, nie przemarznąć. Dlatego zapamiętajmy sobie dobrze, że mądrość Boża przyszła do nas, aby nas prowadzić. Ta mądrość Boża, która przewidziała cały świat, jak to dzisiaj św. Paweł wspaniale nam powiedział w tym hymnie z Listu do Efezjan, że nas wybrał jeszcze przed założeniem świata. Jesteśmy wybrani i  na to wybranie mamy odpowiedzieć właśnie mądrością naszych czynów, to znaczy etycznie dobrym postępowaniem. A etycznie dobre postępowanie jest wtedy, kiedy przestrzega się Bożych przykazań, bo Bóg jest źródłem wszelkiej moralności i człowiek nie ma prawa decydować sam, co jest dobre, a co złe, tylko musi to odczytać z woli Bożej — tej woli, którą Pan Bóg przekazuje nam właśnie po to, abyśmy postępowali mądrze, to znaczy zgodnie z  Bożymi przykazaniami, zgodnie z  obiektywną normą moralną, i w ten sposób zasłużyli sobie na nagrodę w życiu wiecznym.

^*Tytuły poszczególnych rozważań pochodzą od Redakcji. AB

opr. ab/ab