Współcześni władcy nazywali go „podporą królestwa i przyjacielem o stałym charakterze”.
Meinwerk urodził się około 976 roku w starej, zamożnej rodzinie Immedyngów. Jego rodzicami byli Imad oraz Adela. Od samego początku był przygotowywany do kapłaństwa, jego rodzice tuż po jego urodzeniu ofiarowali go Bogu. Uczył się między innymi w Halberstadt oraz w Hildesheim.
Po święceniach kapłańskich był kapelanem cesarza Ottona III, przyjaciela Bolesława Chrobrego. Cenił go również następca Ottona, król Henryk II, będący jego krewnym. On to powołał go do pełnienia funkcji biskupa Paderbornu. 13 marca 1009 roku został wyświęcony przez arcybiskupa Moguncji, Willigisa, na biskupa.
Meinwerk przez 27 lat pełnił posługę w paderbornskiej diecezji. W czasie jego urzędowania diecezja ta stała się jedną z najważniejszych w Cesarstwie Niemieckim. Zasłynął przede wszystkim jako fundator licznych kościołów. Wybudował między innymi słynne opactwo w Abdinghof, Pałac Biskupi, mury miejskie, przebudował również katedrę. Współcześni władcy nazywali go „podporą królestwa i przyjacielem o stałym charakterze”. Zasłynął on również jako mecenas nauki, sprowadzał do swojej słynnej szkoły katedralnej w Paderbornie nauczycieli matematyki, astronomii oraz innych nauk. Sprowadził również wiele relikwii do swojej diecezji, co wówczas podwyższało prestiż biskupstwa.
Kilka dni przed swoją śmiercią Meinwerk konsekrował słynny „Kościół Jerozolimski” w Busdorfie, gdzie od 1810 roku znajdują się jego doczesne szczątki.
Zmarł 5 czerwca 1036 roku. Meinwerk należał do ludzi, którzy decydowali o politycznym i kościelnym losie Europy w XI wieku. Czcimy go 5 czerwca.
opr. aś/aś