Kto jest kim w pasji Jezusa Chrystusa?

Imiona, jakie pojawiają się w opisach męki Pańskiej, doskonale znamy z przekazów ewangelicznych. Czasem jednak zapominamy, kto się pod nimi kryje. Czy męka Pana Jezusa jest dla nas rzeczywistym przeżyciem, które chcemy poznać? Postanowiliśmy przygotować listę osób, o których jest mowa w Biblii w kontekście śmierci Chrystusa, i krótko o nich opowiedzieć.

Annasz – arcykapłan żydowski w latach 6–15 po Chr. Urząd ten sprawowało również jego pięciu synów i zięć Kajfasz, co świadczy o zawłaszczeniu przez tę rodzinę władzy arcykapłańskiej. Był „szarą eminencją” w czasach, gdy sądzono Jezusa. W przeciwieństwie do ewangelii synoptycznych, św. Jan opisuje, że Chrystusa przyprowadzono najpierw do niego, dopiero później do Kajfasza. W domu Annasza rozpoczyna się proces religijny Jezusa. To właśnie za odpowiedź udzieloną Annaszowi Chrystus został spoliczkowany.

Barabasz – ewangeliści podają, ze został on wtrącony do więzienia za zabójstwo w czasie zamieszek. Barabasz – podobnie jak Jezus – oczekiwał na wyrok Piłata. Prokurator rzymski, dążąc do uwolnienia Chrystusa, postawił przed tłumem dwóch więźniów, proponując – zgodnie ze zwyczajem – zwolnienie jednego z nich. Tłum zgromadzony na dziedzińcu zażądał uwolnienia Barabasza. Piłat, będąc niewolnikiem własnej obietnicy, spełnił żądanie motłochu.

Św. Dyzma i Gestas – skazańcy, którzy zostali powieszeni wraz z Chrystusem. Ich imiona nie są zawarte w Ewangelii, podaje je natomiast tradycja. Zostali skazani za popełnione zbrodnie. Drugi łotr urągał Jezusowi, mówiąc: „Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas”. Dyzma – Dobry Łotr wyraził żal z powodu swoich dawnych grzechów i zwrócił się do Pana Jezusa ze słowami: „Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa”, na co Chrystus mu odpowiedział: „Zaprawdę, powiadam ci: dziś ze Mną będziesz w raju”.

Herod Antypas – syn Heroda Wielkiego, tetrarcha Galilei w latach 4–39. Donosił do Rzymu na prokuratorów Judei, przez co znalazł się w konflikcie z Piłatem. Poślubił Herodiadę, za co spotkało go potępienie ze strony św. Jana Chrzciciela. Rozkazał ściąć Janowi głowę. Piłat odesłał do niego Jezusa, ponieważ Chrystus, jako Galilejczyk, podlegał jego władzy. Zbawiciel jednak nie odpowiadał na pytania Heroda. Kazawszy Jezusem wzgardzić, odesłał Go do Piłata. „W tym dniu Herod i Piłat stali się przyjaciółmi”.

Św. Jakub – jeden z dwunastu apostołów, brat św. Jana, syn Zebedeusza i Salome. Wraz ze swym bratem oraz św. Piotrem należał do najbliższych uczniów Jezusa. Był świadkiem przemienienia Chrystusa na górze oraz modlitwy w Ogrójcu.

Św. Jan – syn Zebedeusza i Salome, brat Jakuba, najmłodszy z Dwunastu Apostołów. Należał do najbliższych uczniów Jezusa. Był świadkiem Jego przemienienia oraz modlitwy w Ogrójcu. W Ewangelii swojego autorstwa jest określany mianem „ten, którego Jezus miłował”. W czasie Ostatniej Wieczerzy znajdował się tuż obok Jezusa. Dzięki swoim znajomościom udało mu się wraz z Piotrem wejść na dziedziniec arcykapłana. Jako jedyny apostoł był świadkiem męki i śmierci Zbawiciela. Chrystus zlecił mu opiekę nad Maryją. Jako drugi z apostołów wszedł do pustego grobu – „ujrzał i uwierzył”.

Św. Józef z Arymatei – członek Sanhedrynu, jeden z uczniów Chrystusa. Po śmierci Jezusa udał się do Piłata, by ten wydał mu ciało Zbawiciela. Będąc osobą majętną, zrezygnował z przygotowanego wcześniej dla siebie grobu i umieścił tam ciało Jezusa.

Judasz Iskariota – jeden z dwunastu apostołów. Zajmował się kwestiami pieniężnymi wśród apostołów. Był złodziejem. Wydał Sanhedrynowi Jezusa za trzydzieści srebrników. Uczestniczył w pojmaniu Chrystusa w ogrodzie Oliwnym – pocałunkiem wskazał zbójcom swojego Mistrza. Żałował czynu, nie obrał jednak drogi św. Piotra – popełnił samobójstwo.

Kajfasz – arcykapłan żydowski w latach 18–36, zięć Annasza. Tuż po wskrzeszeniu Łazarza zaproponował, żeby zgładzić Jezusa. Ostatecznie przekupił Judasza, aby wydał Chrystusa, i wysłał swoje sługi do Getsemani. Jezus stanął przed arcykapłanem tuż po przesłuchaniu u Annasza. Zachował jednak milczenie – nic nie odpowiadał na zarzuty fałszywych świadków. Wreszcie Kajfasz zapytał Jezusa o to, czy jest On Mesjaszem i Synem Bożym. Na pozytywną odpowiedź Chrystusa Kajfasz rozdarł swoje szaty i wydał wyrok śmierci na Pana Jezusa. Zapewne brał również udział w przekupieniu straży, która pilnowała Grobu Bożego, aby świadczyła, że uczniowie wykradli ciało Chrystusa.

Święte Kobiety – Ewangelie wymieniają z imienia kilka kobiet, które były świadkami męki Pana Jezusa. Ewangelia wg św. Mateusza wspomina o Marii Magdalenie, Marii, matce Jakuba i Józefa i o matce synów Zebedeusza (Mt 27, 56).

Malchos – sługa arcykapłański, który uczestniczył w pojmaniu Jezusa w Ogrójcu. W czasie szamotaniny św. Piotr wyciągnął miecz i uciął mu ucho. Jego imię wymienia jedynie Ewangelia wg św. Jana.

Św. Piotr – syn Jana, brat św. Andrzeja, rybak z Galilei, Książę Apostołów, pierwszy biskup Rzymu. Jeden z najbliższych uczniów Jezusa, był świadkiem Jego przemienienia i modlitwy w Ogrójcu. W czasie pojmania Jezusa uciął ucho Malchosowi. Obserwował, dokąd prowadzony jest Chrystus. Wraz z Janem wszedł na dziedziniec arcykapłana, gdzie trzykrotnie zaparł się swojego Mistrza, po czym – gdy kogut zapiał – zapłakał. Jako pierwszy z apostołów wszedł do pustego grobu. Przewodził Kościołowi jerozolimskiemu, później udał się do Rzymu.

Poncjusz Piłat – rzymski prokurator Judei w latach 26–37. Odnosił się z niechęcią wobec Żydów. Chrystus został do niego przyprowadzony w piątek rano. Piłat urzędował wówczas w pretorium. Unikał osądzenia Jezusa, starał się Go uwolnić. Zadał słynne pytanie: „Cóż to jest prawda?”. Żydom zaproponował uwolnienie Jezusa lub Barabasza. Pod wpływem tłumu skazał Jezusa na chłostę, a ostatecznie na ukrzyżowanie. Nie jest znany koniec życia Piłata.

Św. Longinus – tradycja określa tym imieniem setnika, który nadzorował ukrzyżowanie Chrystusa i Jego śmierć. Był on również tym, który przebił bok Pański, z którego wypłynęła krew i woda. Wyznał również wiarę w to, że Jezus był Synem Bożym. Według tradycji chrześcijańskiej nawrócił się i poniósł śmierć jako męczennik.

Szymon z Cyreny – ojciec Aleksandra i Rufusa. Gdy wracał z pola, został zatrzymany przez żołnierzy i przymuszony do pomocy Jezusowi w dźwiganiu krzyża. Według niektórych egzegetów jego synowie nawrócili się na chrześcijaństwo, Szymon być może również.

Prokula – według tradycji imię żony Piłata. Pod wpływem snu usiłowała wpłynąć na decyzję męża, aby uwolnił Jezusa.

opr. aś/aś