Głęboki sens objawień

Recenzja książki: Patrick Sandrin, "Niebo otwarte", Wydawnictwo PROMIC

Objawienia prywatne wydają się być zagadnieniem z pogranicza abstrakcji i fantazji. Pomysłem, w który nawet ortodoksyjni katolicy nie są zobowiązani wierzyć. Są tego typu wydarzeniami, które wprawiają nas w niedowierzanie, budząc nadzieję bądź wątpliwości . Pewnym wkroczeniem niewidzialnej rzeczywistości w codzienne doświadczenie. A zarazem są czymś, co ciekawi, pociąga, pobudza...

Patrick Sandrin wziął na warsztat cztery objawienia maryjne: przy rue du Bac, w La Salette, Lourdes i Fatimie. Przedstawia je w sposób rzadko spotykany w innych publikacjach. Otóż umieszcza on te wydarzenia w bardzo szerokim kontekście – kulturowym, historycznym, teologicznym. Do tego dokonuje porównań tych czterech spotkań z Maryją i wyciąga szereg zaskakujących spostrzeżeń. Zauważa on, że w wyjątkowy sposób są one komplementarne – jedne zapowiadają inne, występują kontynuacje pewnych wątków i ich rozszerzenia. Do tego pokazuje, jak mocno objawienia prywatne i ich treść wpisują się w tradycję Kościoła, w liczne wcześniejsze wydarzenia historyczne, jak obrazowo tłumaczą dogmaty i są wstępem lub nowym spojrzeniem na różnorodne fragmenty Pisma Świętego.

Książka otwiera oczy i pokazuje, że objawienia to nie tylko prywatne wizje, ale element rzeczywistości, który stanowi część większej układanki – że są one dopasowane do czasu, w którym występują, do etapu historii, na jakim ludzkość się znajduje oraz do łask i spraw, na jakie powinna ona w danym momencie zwrócić uwagę. Dzięki dobremu przygotowaniu i pisarskim zdolnościom Autora możemy odkryć, że objawienia mają prawdziwie głęboki sens i zasięg dużo szerszy niż jedno indywidualne życie.

Konkretne przedstawienie czterech objawień, liczne fragmenty Pisma Świętego, odwołania do dokumentów Kościoła i dzieł kultury, rozmaite porównania i wyjaśnienia bogatej symboliki tych zdarzeń sprawiają, że książka pobudza do refleksji, zaskakuje i inspiruje do dalszego zainteresowania tematem.

opr. aś/aś