Niekiedy potrzebujemy serca walecznego, kiedy indziej - wrażliwego i delikatnego. Zawsze jednak powinniśmy mieć serce dobre i pokorne - na wzór samego Jezusa
Powiedzieć o kimś, że ma dobre serce, to wystawić mu dobre świadectwo, natomiast serce twarde, kamienne, nieczułe, zdarza się u tak zwanego złego człowieka. I oto, skoro się skończył wiosenny maj, w którym Maryja prowadziła nas do Jezusa, zaczynamy czerwiec. W nim staje przed nami sam Jezus i mówi: „Uczcie się ode mnie, bom jest cichy i pokorny sercem”. Myślimy o tym, kto jest lepszym uczniem Serca Jezusowego, kobieta czy mężczyzna. Na pierwsze miejsce wysuwa się Najświętsza Maryja Panna. Jest Matką, a wiadomo, co znaczy serce matki. Ona pod swoim sercem nosiła Jezusa, a gdy On dorósł , „zachowywała te sprawy w swoim sercu”. Jest Matką, a wiadomo, że dla wszystkich swoich dzieci Ona serce czułe ma. Czujemy to i wyrażamy w licznych tytułach: „Niepokalane Serce Maryi”, „Najczystsze Serce Maryi” oraz w pieśniach: „Idźmy. tulmy się, jak dziatki do Serca Maryi Matki,”, „Matko Najświętsza do Serca Twego”. Jest też bliska wszystkim matkom zbolałym, bo i Jej Serce przeniknął miecz boleści.
A mężczyźni? W XVII wieku Jezus objawił się francuskiej zakonnicy, siostrze Małgorzacie Marii Alacoque i ukazawszy jej swe Serce powiedział: „Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, a w zamian za to otrzymuje wzgardę i zapomnienie”. I teraz jest czas, by zwłaszcza mężczyźni przypomnieli sobie o Sercu Jezusowym i poznawali, jakie Ono jest. Mówi o tym dokładnie Litania do Najświętszego Serca. Warto więc brać udział w nabożeństwach czerwcowych, by kształtować własne serce na wzór Serca Bożego. We wspomnianej Litanii są wezwania, które mogą przyjąć i mężczyźni, i kobiety. Mężczyźni, zwłaszcza gdy śpiewają przy innych okazjach: „Serce wielkie nam daj, mężne w walce ze złem”. Pokorne Serce Jezusa pouczy nas, kiedy trzeba mieć serce czułe i delikatne, a kiedy mężne, ale zawsze dobre. Módlmy się więc: „Jezu cichy i pokornego Serca, uczyń serca nasze według Serca Twego”.
Tekst ukazał się na blogu ojca Leona Knabita OSB
Leon Knabit OSB – ur. 26 grudnia 1929 roku w Bielsku Podlaskim, benedyktyn, w latach 2001-2002 przeor opactwa w Tyńcu, publicysta i autor książek. Jego blog został nagrodzony statuetką Blog Roku 2011 w kategorii „Profesjonalne”. W 2009 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.