Życie Eucharystią

Bł. ks. Ignacy Kłopotowski miał głęboką świadomość, że człowiek, który przyjmuje Komunię świętą, staje się świątynią Trójcy Przenajświętszej. Ta obecność Trójcy Świętej jest darem i zadaniem, by chrześcijanie stanowili jedność z Bogiem i między sobą.

Jak jeden jest Bóg w wielości Osób, tak chrześcijan ma łączyć wspólne dążenie ku jednemu celowi. Błogosławiony wzywał więc do jedności w rodzinie, w Kościele i w całym narodzie. Tłumaczył, że tylko ona jest gwarantem szczęścia – zarówno jednostki, jak i wspólnoty, w tym rodziny.

Miłość względem Boga i ludzi

Dzięki Eucharystii chrześcijanin wchodzi w komunię z Bogiem, ale również z Kościołem i bliźnimi. Nie może istnieć komunia z Chrystusem bez komunii z tymi, którzy stanowią Mistyczne Ciało Chrystusa. Bł. ks. Ignacy stale uczył, że „prawdziwa pobożność, czyli życie po Bożej woli prowadzone, wynika z miłości – tak względem Boga, jak i ludzi (…). I nie można odznaczać się samą miłością Boga, a jednocześnie nie mieć miłości bliźniego”. Uwrażliwiał na obecność Chrystusa w bliźnim, na szacunek wobec innych i na pomoc ubogim. Uczył dyskrecji w dawaniu jałmużny, cichej pomocy, którą tylko sam Bóg zauważy i wynagrodzi: „Gdy więc dajemy jałmużnę, pamiętajmy wraz z nią okazywać serce i miłość bliźniemu (...). Bez tej miłości nie podoba się Bogu choćby najhojniejsza ofiara”. Zaznaczał też, że w służbie człowiekowi zawsze należy dawać pierwszeństwo potrzebom duchowym i dobru moralnemu.

Wdzięczność Bogu

Ewangelia ukazuje Eucharystię również jako dziękczynienie. Twórczość piśmiennicza ks. Ignacego oraz wspomnienia o nim dają wspaniałe świadectwo, że przepełniała go wdzięczność wobec Boga. W jego umyśle i w sercu wciąż rozbrzmiewało pytanie, które usłyszał z ust kolegi ks. Franciszka Mazurka w dniu święceń, 5 lipca 1891 r.: „Czym się wywdzięczysz Panu Bogu za tę wyjątkowo wielką godność kapłańską, do której przez święcenia zostałeś wyniesiony?”. Te słowa inspirowały go do poszukiwania nowych form miłości względem Boga. Ks. Kłopotowski okazywał również ludziom wdzięczność za najmniejszą wyświadczoną mu usługę. Czynił to poprzez modlitwę oraz uczynki miłosierdzia i tego samego uczył innych.

Pomoc ubogim

Bł. ks. Ignacy rozumiał swoje wezwanie do agape, do miłości darmowej i pokornej – z tego wypływała cała jego działalność charytatywna. Wiedział, że każdy, kto przyjmuje Chrystusa w Eucharystii, ma być gotowy przyjąć wraz z Nim ubogiego, z którym On się utożsamił. W jednym z jego artykułów czytamy: „Wielką nagrodę Pan Jezus obiecuje tym, którzy wspierają ubogich. Sam Zbawiciel nauczał, że co się ubogim daje – świadczy się Jemu samemu”.

opr. aś/aś