Słaba płeć trzyma się mocno

Kinga Ochnio

Słaba płeć trzyma się mocno

Są wykształcone, ambitne i wiedzą, czego chcą. Łączą pracę zawodową z obowiązkami domowymi, w porównaniu z którymi wyczyszczenie stajni Augiasza byłoby pestką. Często zastanawiają się, czy nadal chcą być całowane w rękę. Tylko czy wtedy są jeszcze płcią piękną, czy już pierwszą? I co na to mężczyźni?

Od lat obserwujemy wzrost znaczenia kobiet. Przedstawicielki płci pięknej nie boją się realizować swoich pasji i potrzeb. Tym samym coraz częściej stawiają na swój rozwój zawodowy. Chcą mieć coraz większy wpływ na otaczający je świat. Z przyjemnością obserwują, jak mężczyźni ustępują im miejsca.

Moja żona jest z zawodu dyrektorem

Kulturowy podział obowiązków, w którym to kobiety zajmowały się wyłącznie domem, a mężczyźni pracą zawodową, dawno już odszedł do lamusa. Równouprawnienie doprowadziło do tego, że kobiety pracują na dwóch etatach. Jednocześnie zmotywowały swoich mężów do pomocy w domu. - Nie ma już podziału na prace męskie i żeńskie. Panowie coraz częściej muszą włączać się w obowiązki domowe - zauważa socjolog Cezary Kalita. Dodaje też, że kiedy mężczyzna zabiera się za porządki, w domach pojawiają się wszelkiego rodzaju udogodnienia. - Gdy na rękach zrobiło mi się uczulenie, przez kilka dnia nie mogłam zmywać. Poprosiłam wtedy męża o pomoc - wspomina Julita. - Następnego dnia poinformował mnie o zakupie zmywarki i problem się rozwiązał - uśmiecha się. Kalitę to nie dziwi. - Mężczyźni są wygodni - podsumowuje. Zdaniem socjologa, takie wynalazki jak odkurzacze czy pralki, to właśnie odpowiedź mężczyzn na strach przed zaangażowaniem ich do prac domowych. Jednak, jak przyznają same kobiety, mężczyźni wcale nie tak chętnie garną się do nowych zadań. - Przez 5 lat małżeństwa nauczyłam się wbijać gwoździe, składać meble, a w telefonie mam zapisany telefon do hydraulika - wylicza Magdalena.

Mężczyźni wpadają często w panikę również wtedy, kiedy muszą zostać w domu sami z dziećmi. Zrobienie śniadania, ubranie czy odrobienie lekcji to często zadania, przy których panowie rozkładają ręce. Zdaniem Iwony, która małżeństwo ma jeszcze przed sobą, to często wina samych kobiet. - Odwiedzam znajomą parę i co widzę? Matka nie pozwala, żeby ojciec zmienił dziecku pieluchę, twierdząc, że zrobi to źle, więc nie ma sensu próbować. Tym samym robi z męża kalekę. Nie powinna się dziwić, że kiedy on zostanie sam z dzieckiem, będzie bezradny - podsumowuje.

Chociaż dopiero w takich sytuacjach mężczyźni doceniają pracę swoich żon, kobieta prowadząca jedynie dom nie cieszy się takim prestiżem jak aktywna zawodowo. - Społeczeństwo szanuje kogoś, kogo praca służy większej liczbie osób niż tylko rodzinie. Gospodyni domowa przegrywa zatem z nauczycielką czy lekarką - wyjaśnia Kalita. Jednocześnie wzrasta też jej status rodzinny. Zdaniem socjologa, kobieta, która więcej zarabia, ma też więcej do powiedzenia w domu. Znikło również dziedziczenie statusu po mężu, który pozwalał poświęcić się jedynie roli matki. - Jak kobieta wychodziła za profesora, to zostawała panią profesorową, a za dyrektora - dyrektorową. Dziś nie jesteśmy językowo przygotowani do sytuacji, że to kobiety robią karierę. No bo jak nazwiemy męża pani prezes? Prezesowy? - zastanawia się Kalita.

Aktywne zawodowo przedstawicielki płci pięknej przestały mieć również wyrzuty sumienia w związku z tym, że zostawiają w domu dzieci. Badania pokazują bowiem, że kobiety, które pracują, wcale nie są gorszymi matkami. - Aktywna zawodowo pani ma większe poczucie winy, więc bardziej stara się nadrabiać zaległości. Stać ją na bardziej atrakcyjne spędzanie czasu ze swoim dzieckiem, choćby wspólny wyjazd na wakacje - wyjaśnia Kalita.

Zespoły napięć

Współczesne kobiety są skazane na pracę i chyba już same nie wyobrażają sobie, żeby było inaczej. Pomaga im w tym coraz lepsze wykształcenie. Już na studiach radzą sobie sprawniej od mężczyzn. Kalita przyznaje, że nie widział załamanej kobiety, za to mężczyznę i owszem. - Spotkałem studentkę, która miała 17 dwój w ciągu trzech semestrów i dalej chciała studiować, oraz gościa, który dostał jedną i zamierzał zrezygnować z nauki - uśmiecha się.

Chociaż coraz rzadziej panie muszą walczyć o równouprawnienie pod względem zarobków, to i tak w większości ich przełożonymi nadal są panowie. Co ciekawe, to same kobiety dyskryminują inne przedstawicielki swojej płci. - Często zadaję studentkom pytanie, kogo chciałyby mieć za szefa: mężczyznę czy kobietę? Odpowiadają, że mężczyznę - mówi Kalita.

Jego zdaniem wynika to z tego, że kobiety nie potrafią zbudować solidarności i zbyt mocno ze sobą konkurują. Panie nie chcą kobiet za szefów również dlatego, że te nie idą tak łatwo na kompromisy, są bardziej pedantyczne i mają bez porównania lepszą od mężczyzn zdolność manipulacji ludźmi. Zdaniem socjologa ta ostatnia cecha jest bardzo pożądana na rynku usług, na którym panie świetnie się sprawdzają. - Pracowałam pod rządami mężczyzny i kobiety. Muszę przyznać, że jeśli chodzi o kobiety, to ich reakcje są nieprzewidywalne - zaznacza Magda. Potwierdza to też socjolog. - Kiedy do budynku wchodzą służby specjalne, to zasada jest taka, że najpierw strzela się do kobiet. Bo jak mężczyźni się poddają, to się poddają, a z kobietami nigdy do końca nie wiadomo - dodaje Kalita.

Gdy już panie dojdą do władzy, często pokazują swoją dominację nad mężczyznami, chcąc być często płcią nie tyle piękną, co pierwszą. Ma na to wpływ długoletnia dyskryminacja kobiet na rynku pracy, a także ich ambicja. - Kiedy porównamy samotnych 30-latków, to kobieta najczęściej jest dobrze wykształcona, robi karierę i ma dobrą sytuację zawodową, a jej równolatek idzie w patologię - stwierdza socjolog.

Panie w zarządzaniu kierują się indywidualistycznym podejściem i jasnymi regułami, podczas gdy mężczyźni są bardziej otwarci na kompromisy. Kalita korzeni takiego zachowania każe szukać już w dzieciństwie. - Kiedy spojrzymy na dzieci bawiące się na podwórku, to widzimy dziewczynki grające w gumę, czyli grę o jasno określonych regułach, niewymagającą współpracy. Tymczasem chłopcy wybierają piłkę nożną. A więc grę zespołową, w której są ciągłe kłótnie o to, czy był spalony, czy nie, a to wyrabia w nich umiejętność dochodzenia do kompromisów - tłumaczy. Kobiety za to bardzo dobrze radzą sobie z łagodzeniem napięć w męskich zespołach. Nie udało im się jednak zdetronizować mężczyzn, jeśli chodzi o nauki ścisłe. Według badań kobieta, co prawda, może być genialną matematyczką, ale przypada na nią aż 10 facetów. Nie najlepiej za to mężczyźni wypadają na samym początku edukacyjnej drogi. Dziewczynek mających w szkole trudności w czytaniu i pisaniu jest cztery razy mniej niż chłopców.

Złota rybka też była kobietą

Na co dzień panowie również nie mają łatwego życia. Muszą mieć się na baczności, bowiem są nieustannie poddawani testom przez kobiety. Zwłaszcza wtedy, gdy któraś z nich poszukuje partnera na całe życie. - Opiekuńczy, zaradny, musi zarabiać, za to nie musi całować w rękę - wymienia jednym tchem walory przyszłego męża Iwona. - Kiedy poznałam nowego znajomego i po pierwszej randce pochwaliłam się siostrze, zapytała od razu: a gdzie pracuje? - przypomina sobie. Kobiety coraz częściej patrzą na zasoby ekonomiczne partnera oraz to, czy zapewni przyszłe życie rodziny na określonym poziomie. - Panie mają większe wymagania co do mężczyzn, bo nie myślą tylko o sobie, ale też o dzieciach. Panowie nie czują się aż tak odpowiedzialni w tym względzie - wyjaśnia Kalita.

Mężczyźni wobec kobiet mają zdecydowanie mniejsze wymagania. Jak wynika z badań, panu najczęściej wystarczy to, by wybranka była ładna, potrafiła uprać, ugotować i posprzątać. - To kobietom się wydaje, że są mocno zindywidualizowane. Z męskiego punktu widzenia już tak niekoniecznie. Mówiąc żartobliwie, sukcesem kobiety jest, jeśli uda się jej nauczyć mężczyznę swojego imienia. I to chyba tyle, co można osiągnąć, zmieniając mężczyzn - podsumowuje socjolog. Jego zdaniem panowie mają małe potrzeby emocjonalne i chcą jedynie świętego spokoju. A jeśli już działają, to najczęściej popychani przez kobiety. Dla potwierdzenia swojej tezy Kalita przypomina bajkę o rybaku i złotej rybce, w której zachłanność żony góruje nad zachciankami męża. Dlatego nazywanie dziś kobiet słabą płcią jest jego zdaniem nieporozumieniem.

opr. aw/aw

Copyright © by Echo Katolickie