Słowniczek - Obserwacje - Jak Kościół ogłasza błogosławionych i świętych

Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych - ściśle jej pierwowzór - została powołana do życia przez papieża Sykstusa V w 1588 roku. Pierwszym świętym ogłoszonym w czasie kongregacyjnego postępowania kanonizacyjnego był św. Jacek Odrowąż, polski dominikanin. Kongregacja zatrudnia obecnie 30 osób. Współpracują z nią również konsultorzy powoływani do poszczególnych postępowań. Od ufundowania tej instytucji do czasów Pawła VI przeprowadzono 808 beatyfikacji i 296 kanonizacji. Na jej czele stoi prefekt, którym obecnie jest kard. Martins José Saraiva.


Beatyfikacja - uroczyste ogłoszenie Nuczycielskiego Urzędu Kościoła, zaliczające do grona błogosławionych osobę zmarłą w opinii świętości. Aktu tego dokonuje zazwyczaj jeden z kardynałów na polecenie papieża, czasami sam papież. Błogosławionemu można oddawać cześć podczas nabożeństw liturgicznych oraz prosić go o wstawiennictwo u Boga w niektórych lokalnych Kościołach (diecezjach, parafiach) czy wspólnotach (np. zakonach), w których był znany. Kult błogosławionego nie obowiązuje w całym Kościele powszechnym.

Kanonizacja - uroczyste ogłoszenie Urzędu Nauczycielskiego Kościoła, zaliczające do grona świętych osobę uznaną za świętą na podstawie przeprowadzonego procesu kanonizacyjnego. Aktu tego zazwyczaj dokonuje papież, najczęściej w Rzymie. Osobie kanonizowanej oddaje się cześć w całym Kościele powszechnym podczas publicznych nabożeństw i prosi się Ją o wstawiennictwo u Boga.

Sługa Boży - osoba zmarła w opinii świętości, w stosunku do której wszczęto proces informacyjny, mający doprowadzić do rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego. Słudze Bożemu nie wolno oddawać publicznej czci podczas nabożeństw odprawianych w kościele. Można zwracać się do niego z prośbą o wstawiennictwo u Boga w prywatnych modlitwach.

Postulator - osoba wyznaczona do gromadzenia dowodów świętości osoby, w stosunku do której wszczęto proces beatyfikacyjny lub kanonizacyjny.

Promotor wiary - nazywany też promotorem sprawiedliwości, a dawniej advocatus diaboli (adwokatem diabła) - osoba, której zadaniem jest badanie wszystkiego, co przemawiałoby przeciw uznaniu danej osoby za błogosławioną lub świętą. Jego zadaniem jest wyjaśnienie faktów budzących wątpliwości.

opr. ab/ab