Śp. Bp. Józef Gucwa

8 marca zmarł w Jadownikach Mokrych tarnowski biskup pomocniczy Józef Gucwa. Urodził się 20 grudnia 1923 r. w Kąclowej na Sądecczyźnie, w rodzinie rolniczej. Podczas wojny był członkiem Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej. W 1944 r. rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Tarnowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 20 czerwca 1948 r. Po święceniach pracował w Kolbuszowej i w Nowym Sączu. 21 grudnia 1968 r. Paweł VI mianował go biskupem pomocniczym w Tarnowie (tyt. Vaga). Sakrę biskupią otrzymał 26 stycznia 1969 r. Był wikariuszem generalnym diecezji, odpowiedzialnym za duszpasterstwo rodzin, duszpasterstwo służby zdrowia, sprawy budowlane, ekonomiczne i Caritas. W episkopacie pełnił funkcję przewodniczącego Komisji ds. Misji i Podkomisji ds. Duszpasterstwa Kobiet. 11 grudnia 1999 r. złożył rezygnację z pełnionych urzędów.

W telegramie kondolencyjnym do ordynariusza tarnowskiego bpa Wiktora Skworca Jan Paweł II napisał m.in.:

«Odszedł do domu Ojca po wieczną nagrodę wzorowy Kapłan i Biskup. Zawsze szczerze oddany Bogu i ludziom: wychowawca młodzieży sądeckiej, opiekun seminarzystów i sióstr zakonnych oraz inteligencji katolickiej. Od chwili święceń kapłańskich służył Kościołowi Chrystusowemu ze szczególnym ewangelicznym przekonaniem. Jako biskup pomocniczy i wikariusz generalny na przestrzeni minionych 31 lat dał się poznać jako gorliwy pasterz, wizytator parafii, organizator licznych uroczystości diecezjalnych.

Wiem, że był odpowiedzialny za wiele sektorów życia duszpasterskiego: budownictwo sakralne, duszpasterstwo rodzin, młodzieży, duszpasterstwo charytatywne. Także Konferencja Episkopatu Polski powierzała Mu odpowiedzialne zadania w sprawach misji, duszpasterstwa kobiet, duszpasterstwa ogólnego.

Przez wszystkie lata pozostał wierny swemu biskupiemu zawołaniu 'Aby Bóg był uwielbiony'. Jestem przekonany, że wyrasta ono ze szczególnej wrażliwości oraz starań śp. Biskupa Józefa o zachowanie depozytu wiary, troski o los człowieka, o dobro i sprawiedliwość. Ewangelicznym wartościom służył całym swoim życiem. Jego doświadczenie było cennym darem dla Kościoła. Dostrzegały je także władze państwowe, wojskowe i cywilne, nadając Mu odznaczenia i nagrody, szczególnie za postawę w latach okupacji».

opr. mg/mg